POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI PRZEMYSŁOWEJ Zakład Podstaw Elektrotechniki |
|||
Laboratorium Elektrotechniki Teoretycznej
Ćwiczenie nr 3
Temat: Rozgałęzione obwody magnetyczne |
|||
Rok akademicki:2007/2008
Wydział Elektryczny
Nr grupy: E5 |
Wykonawcy:
1.Jarosław Rybiński 2. Łukasz Szotkowski 3. Tomasz Słomowski 4. Bartosz Piasecki |
Data |
|
|
|
Wykonania ćwiczenia |
Oddania sprawozdania |
|
|
29.10.2007 |
26.11.2007 |
|
|
Ocena: |
|
Uwagi:
|
1. Wiadomości teoretyczne
(Prawo Ohma, I i II prawo Kirchhoffa dla obwodów magnetycznych, charakterystyka magnesowania, reluktancja, permeancja).
2. Przebieg ćwiczenia
2.1. Schemat połączeń.
z1 = 400, z2 = 200, z3 = 667, zp1 = zp2 = zp3 = 200
2.2. Przebieg pomiarów
Zestawić układ pomiarowy podany w punkcie 2.1.
Zasilając (napięciem od 30 V do maksymalnej wartości, przy której prąd nie przekroczy 0.6 A) kolejno uzwojenia 1-1', 2-2', 3-3' nawinięte na kolumnach dokonać pomiarów napięć i prądów zasilających oraz napięć indukowanych w uzwojeniach pomiarowych Up1, Up2, Up3, a wyniki zamieścić w tabeli 2.3.
2.3. Tabela pomiarów
2.3.1. Zasilanie uzwojenia 1-1'
Lp |
U1 |
I1 |
Up1 |
Up2 |
Up3 |
|
[V] |
[mA] |
[V] |
[V] |
[V] |
1 |
30 |
0,021 |
15,238 |
14,201 |
0,719 |
2 |
40 |
0,024 |
20,337 |
19,451 |
0,914 |
3 |
50 |
0,029 |
25,520 |
24,334 |
1,110 |
4 |
60 |
0,033 |
29,863 |
28,643 |
1,276 |
5 |
70 |
0,040 |
34,760 |
33,262 |
1,396 |
6 |
80 |
0,048 |
39,386 |
37,057 |
1,572 |
7 |
90 |
0,060 |
44,423 |
42,798 |
1,790 |
8 |
100 |
0,075 |
49,523 |
47,624 |
2,050 |
9 |
110 |
0,095 |
54,690 |
52,520 |
2,330 |
10 |
120 |
0,126 |
60,050 |
57,430 |
2,750 |
11 |
130 |
0,167 |
64,820 |
61,700 |
3,180 |
12 |
140 |
0,232 |
69,820 |
66,240 |
3,810 |
13 |
150 |
0,324 |
74,420 |
70,130 |
4,480 |
14 |
160 |
0,473 |
78,920 |
73,820 |
5,270 |
15 |
161 |
0,500 |
79,370 |
74,820 |
5,430 |
2.3.2. Zasilanie uzwojenia 2-2'
Lp |
U1 |
I1 |
Up1 |
Up2 |
Up3 |
|
[V] |
[mA] |
[V] |
[V] |
[V] |
1 |
30 |
0,044 |
17,378 |
30,316 |
13,008 |
2 |
36 |
0,051 |
20,984 |
36,123 |
15,222 |
3 |
42 |
0,057 |
24,642 |
41,929 |
17,444 |
4 |
48 |
0,065 |
28,410 |
47,981 |
19,749 |
5 |
54 |
0,073 |
31,726 |
53,550 |
21,732 |
6 |
60 |
0,084 |
35,581 |
59,070 |
24,079 |
7 |
66 |
0,097 |
39,023 |
65,560 |
26,132 |
8 |
72 |
0,113 |
42,703 |
71,950 |
28,385 |
9 |
78 |
0,135 |
46,532 |
77,900 |
30,752 |
10 |
84 |
0,161 |
50,011 |
84,120 |
33,132 |
11 |
90 |
0,195 |
54,280 |
89,870 |
35,276 |
12 |
96 |
0,236 |
57,830 |
95,850 |
37,542 |
13 |
102 |
0,296 |
61,010 |
101,760 |
39,753 |
14 |
108 |
0,363 |
64,520 |
107,390 |
41,827 |
15 |
114 |
0,444 |
67,900 |
112,890 |
43,832 |
16 |
117 |
0,500 |
69,570 |
116,820 |
44,820 |
2.3.3. Zasilanie uzwojenia 3-3'
Lp |
U1 |
I1 |
Up1 |
Up2 |
Up3 |
|
[V] |
[mA] |
[V] |
[V] |
[V] |
1 |
30 |
0,010 |
0,629 |
8,572 |
9,220 |
2 |
40 |
0,012 |
0,782 |
11,406 |
12,212 |
3 |
50 |
0,015 |
0,929 |
14,286 |
15,206 |
4 |
60 |
0,017 |
1,062 |
17,996 |
18,034 |
5 |
70 |
0,020 |
1,201 |
19,789 |
20,894 |
6 |
80 |
0,024 |
1,344 |
22,666 |
23,905 |
7 |
90 |
0,029 |
1,491 |
25,543 |
26,949 |
8 |
100 |
0,035 |
1,634 |
28,278 |
29,817 |
9 |
110 |
0,044 |
1,785 |
31,001 |
32,642 |
10 |
120 |
0,057 |
1,950 |
33,862 |
35,704 |
11 |
130 |
0,075 |
2,121 |
36,861 |
38,862 |
12 |
140 |
0,098 |
2,287 |
39,467 |
41,567 |
13 |
150 |
0,131 |
2,455 |
42,007 |
44,238 |
14 |
160 |
0,190 |
2,653 |
44,667 |
46,838 |
15 |
170 |
0,296 |
2,873 |
47,321 |
49,862 |
16 |
180 |
0,451 |
3,083 |
49,731 |
52,920 |
17 |
184 |
0,505 |
3,167 |
30,672 |
53,900 |
3. Parametry obwodu magnetycznego
3.1. Wymiary geometryczne badanego rdzenia magnetycznego
|
a = 2,5თ10-2 [m]; b = 2,5თ10-2 [m]; c = 5,0თ10-2 [m]; d = 2,5თ10-2 [m] e = 1,4თ10-2 [m]; f = 2,5თ10-2 [m]; g = 7,5თ10-2 [m]; h = 2,5თ10-2 [m] sz = 4,7თ10-2 [m]; kFe = 0,93 współczynnik wypełnienia; fn = 50 częstotliwość znamionowa
|
3.2. Charakterystyka magnesowania blachy niewyżarzanej prądnicowej E330-35A oraz
współczynnika przenikalności magnetycznej, który należy obliczyć.
Charakterystyka magnesowania:
B |
[T] |
0,10 |
0,21 |
0,31 |
0,41 |
0,51 |
0,62 |
0,72 |
0,82 |
0,92 |
1,02 |
H |
[A/m] |
22 |
35 |
44 |
53 |
63 |
75 |
88 |
105 |
129 |
161 |
µr |
- |
3618,992 |
4777,070 |
5609,438 |
6159,115 |
6445,253 |
6581,741 |
6514,186 |
6217,774 |
5678,171 |
5044,111 |
B |
[T] |
1,12 |
1,22 |
1,32 |
1,42 |
1,51 |
1,60 |
1,68 |
1,77 |
1,86 |
1,92 |
H |
[A/m] |
204 |
257 |
336 |
456 |
625 |
919 |
1407 |
2172 |
3203 |
4068 |
µr |
- |
4371,175 |
3779,524 |
3127,843 |
2479,327 |
1923,567 |
1386,165 |
950,661 |
648,819 |
462,345 |
375,777 |
4. Obliczenia
4.1. Obliczenia geometryczne rdzenia magnetycznego
Rys. 4.1. Wymiary geometryczne rdzenia
l1 |
l2 |
l3 |
l4 |
S1 |
S2 |
S3 |
S4 |
S5 |
[m] |
[m] |
[m] |
[m] |
[m2] |
[m2] |
[m2] |
[m2] |
[m2] |
0,225 |
0,1 |
0,1 |
0,05651 |
0,0010928 |
0,0021855 |
0,000612 |
0,001093 |
0,001093 |
Przykładowe obliczenia:
[m],
[m
] .
4.2. Narysować schemat zastępczy obwodu magnetycznego przy zasilaniu uzwojenia
Zasilanie uzwojenia 1-1'
4.3. Sprawdzenie I prawa Kirchhoffa.
Na podstawie pomiarów napięć indukowanych w uzwojeniach pomiarowych Up1, Up2, Up3 wyznaczyć wartości strumieni magnetycznych w poszczególnych kolumnach i sprawdzić I prawo Kirchhoffa dla obwodów magnetycznych, a wyniki obliczeń zamieścić w tabeli 4.3.1, 4.3.2, 4.3.3.
Tabela 4.3.1. Zasilanie uzwojenia 1-1'
Lp |
ၦ1 |
ၦ2 |
ၦ3 |
ၦ2+ၦ3 |
|
[Wb] |
[Wb] |
[Wb] |
[Wb] |
1 |
0,00034 |
0,00032 |
0,00002 |
0,00034 |
2 |
0,00046 |
0,00044 |
0,00002 |
0,00046 |
3 |
0,00057 |
0,00055 |
0,00003 |
0,00057 |
4 |
0,00067 |
0,00065 |
0,00003 |
0,00067 |
5 |
0,00078 |
0,00075 |
0,00003 |
0,00078 |
6 |
0,00089 |
0,00083 |
0,00004 |
0,00087 |
7 |
0,00100 |
0,00096 |
0,00004 |
0,00100 |
8 |
0,00112 |
0,00107 |
0,00005 |
0,00112 |
9 |
0,00123 |
0,00118 |
0,00005 |
0,00124 |
10 |
0,00135 |
0,00129 |
0,00006 |
0,00136 |
11 |
0,00146 |
0,00139 |
0,00007 |
0,00146 |
12 |
0,00157 |
0,00149 |
0,00009 |
0,00158 |
13 |
0,00168 |
0,00158 |
0,00010 |
0,00168 |
14 |
0,00178 |
0,00166 |
0,00012 |
0,00178 |
15 |
0,00179 |
0,00169 |
0,00012 |
0,00181 |
Przykładowe obliczenia :
Dla
[V] :
[Wb] ,
[Wb] ,
[Wb] ,
[Wb], z czego wynika, że
Tabela 4.3.2. Zasilanie uzwojenia 2-2'
Lp |
ၦ1 |
ၦ2 |
ၦ3 |
ၦ1+ၦ3 |
|
[Wb] |
[Wb] |
[Wb] |
[Wb] |
1 |
0,00039 |
0,00068 |
0,00029 |
0,00068 |
2 |
0,00047 |
0,00081 |
0,00034 |
0,00082 |
3 |
0,00056 |
0,00094 |
0,00039 |
0,00095 |
4 |
0,00064 |
0,00108 |
0,00044 |
0,00108 |
5 |
0,00071 |
0,00121 |
0,00049 |
0,00120 |
6 |
0,00080 |
0,00133 |
0,00054 |
0,00134 |
7 |
0,00088 |
0,00148 |
0,00059 |
0,00147 |
8 |
0,00096 |
0,00162 |
0,00064 |
0,00160 |
9 |
0,00105 |
0,00175 |
0,00069 |
0,00174 |
10 |
0,00113 |
0,00189 |
0,00075 |
0,00187 |
11 |
0,00122 |
0,00202 |
0,00079 |
0,00202 |
12 |
0,00130 |
0,00216 |
0,00085 |
0,00215 |
13 |
0,00137 |
0,00229 |
0,00090 |
0,00227 |
14 |
0,00145 |
0,00242 |
0,00094 |
0,00240 |
15 |
0,00153 |
0,00254 |
0,00099 |
0,00252 |
16 |
0,00157 |
0,00263 |
0,00101 |
0,00258 |
Przykładowe obliczenia:
Dla
[V]:
[Wb],
[Wb ,
[Wb],
[Wb], z czego powinno wynikać
.
Tabela 4.3.3. Zasilanie uzwojenia 3-3'
Lp |
ၦ1 |
ၦ2 |
ၦ3 |
ၦ1+ၦ2 |
|
[Wb] |
[Wb] |
[Wb] |
[Wb] |
1 |
0,00001 |
0,00019 |
0,00021 |
0,00021 |
2 |
0,00002 |
0,00026 |
0,00028 |
0,00027 |
3 |
0,00002 |
0,00032 |
0,00034 |
0,00034 |
4 |
0,00002 |
0,00041 |
0,00041 |
0,00043 |
5 |
0,00003 |
0,00045 |
0,00047 |
0,00047 |
6 |
0,00003 |
0,00051 |
0,00054 |
0,00054 |
7 |
0,00003 |
0,00058 |
0,00061 |
0,00061 |
8 |
0,00004 |
0,00064 |
0,00067 |
0,00067 |
9 |
0,00004 |
0,00070 |
0,00074 |
0,00074 |
10 |
0,00004 |
0,00076 |
0,00080 |
0,00081 |
11 |
0,00005 |
0,00083 |
0,00088 |
0,00088 |
12 |
0,00005 |
0,00089 |
0,00094 |
0,00094 |
13 |
0,00006 |
0,00095 |
0,00100 |
0,00100 |
14 |
0,00006 |
0,00101 |
0,00105 |
0,00107 |
15 |
0,00006 |
0,00107 |
0,00112 |
0,00113 |
16 |
0,00007 |
0,00112 |
0,00119 |
0,00119 |
17 |
0,00007 |
0,00069 |
0,00121 |
0,00076 |
Przykładowe obliczenia:
Dla
[V]:
[Wb],
[Wb],
[Wb],
[Wb], z czego wynika, że
.
4.4. Sprawdzenie II prawa Kirchhoffa
Na podstawie pomiarów napięć indukowanych w uzwojeniach pomiarowych Up1, Up2, Up3, znajomości charakterystyki magnesowania materiału ferromagnetycznego, z którego zbudowany jest obwód magnetyczny oraz jego wymiarów geometrycznych obliczyć wielkości pokazane na rysunku 4.2, a wyniki zamieścić w tabeli 4.4.1 dla zasilanego uzwojenia wskazanego przez prowadzącego (1-1', 2-2', 3-3').
Rys. 4.2. Rdzeń magnetyczny z odpowiednimi wielkościami fizycznymi
Tabela 4.4.1
Lp. |
B1 |
H1 |
B2 |
H2 |
B3 |
H3 |
B4 |
H4 |
Um1 |
Um2 |
Um3 |
|
[T] |
[A/m] |
[T] |
[A/m] |
[T] |
[A/m] |
[T] |
[A/m] |
[A] |
[A] |
[A] |
1 |
0,31 |
44,00 |
0,15 |
22,59 |
0,03 |
6,60 |
0,31 |
44,00 |
9,900 |
2,259 |
3,146 |
2 |
0,42 |
54,00 |
0,20 |
23,17 |
0,03 |
6,60 |
0,42 |
54,00 |
12,150 |
2,317 |
3,712 |
3 |
0,53 |
65,18 |
0,25 |
38,60 |
0,04 |
8,80 |
0,52 |
64,09 |
14,666 |
3,860 |
4,502 |
4 |
0,62 |
75,00 |
0,30 |
43,10 |
0,05 |
11,00 |
0,62 |
68,45 |
16,875 |
4,310 |
4,968 |
5 |
0,72 |
88,00 |
0,34 |
46,70 |
0,05 |
11,00 |
0,71 |
86,70 |
19,800 |
4,670 |
5,999 |
6 |
0,81 |
103,30 |
0,38 |
50,30 |
0,06 |
13,20 |
0,80 |
101,60 |
23,243 |
5,030 |
7,061 |
7 |
0,92 |
129,00 |
0,44 |
56,00 |
0,07 |
15,40 |
0,92 |
129,00 |
29,025 |
5,600 |
8,830 |
8 |
1,02 |
161,00 |
0,49 |
61,00 |
0,08 |
17,60 |
1,02 |
161,00 |
36,225 |
6,100 |
10,858 |
9 |
1,13 |
209,30 |
0,54 |
66,27 |
0,09 |
19,80 |
1,13 |
209,30 |
47,093 |
6,627 |
13,808 |
10 |
1,24 |
272,80 |
0,59 |
71,73 |
0,10 |
22,00 |
1,24 |
241,10 |
61,380 |
7,173 |
15,825 |
11 |
1,34 |
366,00 |
0,64 |
77,60 |
0,12 |
24,36 |
1,34 |
288,60 |
82,350 |
7,760 |
18,745 |
12 |
1,44 |
493,56 |
0,68 |
82,80 |
0,14 |
26,73 |
1,44 |
432,00 |
111,050 |
8,280 |
27,085 |
13 |
1,53 |
690,33 |
0,72 |
88,00 |
0,16 |
29,09 |
1,54 |
723,00 |
155,325 |
8,800 |
43,766 |
14 |
1,63 |
1102,00 |
0,76 |
94,80 |
0,19 |
32,64 |
1,63 |
1102,00 |
247,950 |
9,480 |
65,538 |
15 |
1,64 |
1163,00 |
0,77 |
96,50 |
0,20 |
33,82 |
1,66 |
1285,00 |
261,675 |
9,650 |
75,997 |
Następnie na podstawie tabeli 4.4.1 zsumować odpowiednie napięcia magnetyczne w celu sprawdzenia II prawa Kirchhoffa, a wyniki zamieścić w tabeli 4.4.2
Przykładowe obliczenia:
Dla punktu 1:
[T] ,
[T] ,
[T] ,
[T] .
Wielkości H odczytuję z krzywej magnesowania lub mogę skorzystać z proporcji:
Dla punktu 3:
Dla punktu1:
[A],
[A],
[A].
Tabela 4.4.2
Lp. |
ၑ1 = I1maxZ1 |
1-sze oczko ၓUm= Um1+Um2 |
2-gie oczko ၓUm= Um3+Um1 |
|
[A] |
[A] |
[A] |
1 |
11,879 |
12,159 |
13,046 |
2 |
13,576 |
14,467 |
15,862 |
3 |
16,405 |
18,526 |
19,168 |
4 |
18,668 |
21,185 |
21,843 |
5 |
22,627 |
24,470 |
25,799 |
6 |
26,996 |
28,273 |
30,304 |
7 |
33,981 |
34,625 |
37,855 |
8 |
42,296 |
42,325 |
47,083 |
9 |
53,921 |
53,720 |
60,900 |
10 |
71,491 |
68,553 |
77,205 |
11 |
94,634 |
90,110 |
101,095 |
12 |
131,330 |
119,330 |
138,135 |
13 |
183,175 |
164,125 |
199,091 |
14 |
267,835 |
257,430 |
313,488 |
15 |
282,935 |
271,325 |
337,672 |
Przykładowe obliczenia dla punktu 1:
1-sze oczko:
[A],
2-gie oczko:
[A],
ၑ1 = I1maxZ1 =
[A].
4.5. Prawo Ohma dla obwodu magnetycznego
Na podstawie uzyskanych wyników obliczeń w poprzednich punktach wyznaczyć poszczególne reluktancje. A następnie wyznaczyć wartość strumienia magnetycznego w kolumnie zasilanej stosując prawo Ohma dla obwodów magnetycznych i porównać ze strumieniem obliczonym. Obliczenia wykonać dla punktów wskazanych przez prowadzącego. Wyniki umieścić w tabelach 4.5.1 i 4.5.2.
Tabela 4.5.1
Lp. |
Rၭ1 |
Rၭ2 |
Rၭ3 |
Rၭzast |
- |
[1/H] |
[1/H] |
[1/H] |
[1/H] |
1 |
237461,58 |
413977,63 |
4471998,46 |
225487,69 |
2 |
148754,67 |
384283,04 |
3986182,47 |
143402,83 |
3 |
140952,40 |
377513,28 |
3846880,40 |
135969,99 |
Przykładowe obliczenia (dla trzech ostatnich wyników z tabeli 4.4.1.).
Dla 1:
[1/H] ,
[1/H] ,
[1/H] ,
[1/H] ,
Tabela 4.5.2
Lp. |
ၪ1 |
ၦ1 |
- |
[Wb] |
[Wb] |
1 |
0,000468 |
0,001676 |
2 |
0,001044 |
0,001777 |
3 |
0,001759 |
0,001788 |
ၪ1 - strumień z prawa Ohma, ၦ1 - strumień z obliczeń w punkcie 4.3.
Przykładowe obliczenia:
Dla 1:
5. Wnioski i uwagi końcowe
Na podstawie pomiarów napięć indukowanych w uzwojeniach pomiarowych Up1, Up2, Up3 wyznaczyłem wartości strumieni magnetycznych w poszczególnych kolumnach i sprawdziłem I prawo Kirchoffa dla obwodów magnetycznych. Sądzę, że jest ono spełnione w tym obwodzie, a nieznaczne różnice występujące są spowodowane zaokrągleniami lub zbyt małymi zaokrągleniami wartości strumieni.
Na podstawie pomiarów napięć indukowanych w uzwojeniach pomiarowych Up1,Up2, Up3, znajomości charakterystyki magnesowania B(H) materiału ferromagnetycznego,
z którego zbudowany jest obwód magnetyczny oraz jego wymiarów geometrycznych obliczyłem wielkości pokazane na rysunku 4.2 ( tzn. B, H, Uμ). Następnie na podstawie tabeli 4.4.1 zsumowałem odpowiednie napięcia magnetyczne w celu sprawdzenia II prawa Kirchoffa. Zauważalne są rozbieżności w poszczególnych wynikach, które mogły być spowodowane różnicami w obliczeniu przepływu
i 2 prawa Kirchoffa. Przepływ wyznaczałem na podstawie wartości odczytanej z miernika natomiast 2 prawa Kirchoffa dla I i II oczka obliczałem za pomocą danych odczytanych z wykresu. Odczyt natężenia pola magnetycznego H z wykresu ma tylko dokładność 1,0 natomiast wyznaczanie tej wartości innymi metodami
np. z proporcji daje większą dokładność 0,01.
6. Parametry i dane znamionowe zastosowanych urządzeń i mierników
Optical RS 232
Autotransformator
Rozgałęziony obwód magnetyczny- tablica