SŁOWNIK ARCHITEKTURA ROMAŃSKA, architektura, architektura
Fragment dokumentu:
SŁOWNIK ARCHITEKTURA ROMAŃSKA
w budynku. Powstaje z przedłużenia naw bocznych wokół prezbiterium. Pojawiło się w średniowieczu. Najczęściej występuje w kościołach związanych z pielgrzymkami.
(obręb) - obejście wokół domu lub dziedzińca klasztornego
Apsyda (lub absyda) - w architekturze pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione addytywnie do bryły świątyni i otwarte do jej wnętrza. Zazwyczaj zamyka prezbiterium, czasem nawy boczne i ramiona transeptu lub westwerk. Występowała już w architekturze rzymskiej, stąd przejęta przez chrześcijaństwo.
Apsydy półkoliste występowały od wczesnego chrześcijaństwa do romanizmu. Gotyk stosował przeważnie wieloboczne zamknięcia naw, czasem są też określane mianem apsyd.
Archiwolta - zdobione ornamentami, profilowane lico łuku, arkady zamykającej portal, najczęściej bogato zdobione.
Baza to dolna część, podstawa kolumny , pilastra lub filaru stosowana w porządkach architektonicznych. W starożytności nie występowała tylko w porządku doryckim, w którym trzon kolumny spoczywał bezpośrednio na stylobacie . Klasyczną bazę tworzy płyta otoczona wyprofilowanymi, kamiennymi wałkami zwanymi torus, które były rozdzielone trochilusem (wklęską). Dolny torus był z reguły większy. Zazwyczaj baza leżała na niewielkiej kamiennej płycie - plincie. Terminem baza określa się także inne kombinacje tych elementów.
W architekturze romańskiej baza była zdobiona narożnymi motywami o formach geometrycznych, roślinnych lub zwierzęcych, które zwano szponami bądź żabkami.
Bazą zwano też postument (cokół), na którym umieszczano różne dzieła sztuki (np.rzeźby).
Biforium (bifora) łac. biforis - dwudrzwiowy, arkadowe okno lub przezrocze podzielone najczęściej kolumienką na dwie części. Charakterystyczne dla budownictwa romańskiego i historyzmu w XIX wieku nawiązującego do romanizmu
Blanki (krenelaż) jest to element architektoniczny w postaci zwieńczenia murów obronnych i baszt tzw. zębami, pomiędzy którymi znajduje się wolna przestrzeń; miało to ułatwić obronę w czasie oblężenia - mianowicie w prześwitach pomiędzy zębami byli rozlokowani łucznicy. Blanki wykorzystywano w budownictwie obronnym, głównie w średniowieczu, bądź w stylach nawiązujących do średniowiecza (np. w neogotyku - blanki gwelfowskie, blanki gibelińskie) jako element dekoracyjny.
Dormitarz - (łac. dormitorium) wspólna sypialnia.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Architektura krajobrazu - słowniczek, Architektura krajobrazu- różneSłowniczek architekturaslownik[1], ArchitekturaHstoria sztuki słownik architektura, rzeźba, ornament, malarstwo i innesłownik architekturySłowniczek terminów architektonicznychRodzaje sklepień w architekturze rzymskiej, romańskiej, gotyckiej, renesansowej,?rokowejArchitektura romanska, Architektura romańskaArchitektura romańska, urbanistykaKonstrukcje i dekoracje w architekturze romańskiej, ODK, Średniowieczna polskaWYKAZAĆ RÓŻNICĘ MIĘDZY ARCHITEKTURĄ ROMAŃSKĄ A GOTYCKĄ, referaty-budownictwoSŁOWNICZEK POJĘĆ ARCHITEKTONICZNYCH, Dwór polskiStyle romański i gotycki w architekturzeARCHITEKTURA ROMAŃSKASztuka romańska, ArchitekturaSztuka przedromańska i romańska, Najważniejsze dzieła danego okresu ( architektura, rzeźba, malarstwwięcej podobnych podstron