003 (43)

Choroba dziecka

Istotny wpływ na przeżycia emocjonalne rodziców jak i dzieci (choć nie zawsze) mają następujące czynniki:

o na jakim etapie rozwoju dziecka pojawiła się choroba przewlekła lub niepełnosprawność o w jaki sposób była przekazana informacja o chorobie o rodzaj i stopień choroby i niepełnosprawności o widoczność zmian na ciele i w zachowaniu dziecka o wartości i cele życiowe

o różne ważne wydarzenia mogące nasilać negatywne przeżycia (pójście do przedszkola, szkoły itp..)

Choroba dziecka

Fazy adaptacji do choroby

Po zakończeniu okresu diagnozowania następuje konfrontacja rodziny z informacją o rozpoznaniu i moment uświadomienia sobie ostatecznej diagnozy.

Rozpoczyna się proces przystosowania do

choroby i chorowania.

Choroba dziecka

Następuje stopniowe przechodzenie od pytania:

„dlaczego to musiało spotkać właśnie mnie i moje dziecko?”

do pytania

„co i jak możemy zrobić, żeby pomóc naszemu dziecku”.

Choroba dziecka

Reakcja rodziców na chorobę zmienia się wraz z upływem czasu, w większości sytuacji reakcje rodziców są podobne

po zapoznaniu się z diagnoza pojawia się niepokój : zaprzeczanie diagnozie

o rodzice szukają pomocy u innych specjalistów,

bioenergoterapeutów, zielarzy, w innych placówkach-niekiedy za granicą (to wymaga wiele energii i czasu, niewiele korzyści przynosi choremu dziecku), często zrezygnowani rodzice ograniczają się do spełniania obowiązków pielęgnacyjnych uważając, że zrobili wszystko co było możliwe

o temu okresowi towarzyszą reakcje buntu, irytacji i żalu do wszystkich, brak wiary w kompetencje lekarzy (rodzice zaczynają leczyć dziecko „po swojemu" _ „ja lepiej wiem“ - to utrudnia leczenie)

o długie diagnozowanie (czasami trwające ponad rok) powoduje pasywność, poczucie beznadziejności, zmęczenie sytuacją.

Choroba dziecka

Wyróżnia się kilka typowych faz adaptacji do chorowania dziecka, przez które przechodzą rodzice po usłyszeniu nieodwołalnej diagnozy o ciężkiej, długotrwałej lub nieuleczalnej chorobie dziecka:

1.    szok - wstrząs, odrętwienie

2.    kryzys emocjonalny - depresja z beznadziejnością

3.    pozorne przystosowanie się

4.    konstruktywne przystosowanie się do sytuacji

Znajomość tych faz oraz trafna ocena i rozpoznanie etapu, na którym znajduje się aktualnie rodzina pozwala na zrozumienie tej sytuacji i udzielenie pomocy.

O

O

O

Choroba dziecka

W etapie szoku:

rodzice nie rozumieją przekazywanych informacji, często nie pamiętają nawet o czym wtedy z nimi rozmawiano,

mają kłopoty z koncentracją,

mogą pojawić się pretensje do losu i Boga, poczucie niesprawiedliwości, winy, zagubienia, złość, niekiedy mogą wystąpić objawy somatyczne, stany depresyjne.

W tym czasie rodzice potrzebują silnego wsparcia zarówno ze strony najbliższych jak i ze strony członków zespołu terapeutycznego.