008 (16)

Droga doodbytnicza (p.r.):

Zalety:

. użyteczna w niektórych przypadkach (chorzy nieprzytomni, wymiotujący, dzieci)

. część leku (wchłonięta przez śluzówkę do żylnych splotów odbytniczych dolnego i środkowego) przechodzi do żyły czczej dolnej omijając krążenie wątrobowe

. szybszy początek działania niż przy drodze doustnej Wady:

. wchłanianie jest niekompletne i zmienne (np. czopek umieszczony za głęboko wchłania się do splotu odbytniczego żylnego górnego i lek wchodzi do krążenia wątrobowego)

• niektóre leki nie absorbują się z odbytnicy . wiele leków podrażnia śluzówkę odbytnicy

Podanie na skórę:

. większość leków przez skórę nieuszkodzoną wchłania się słabo-stosowane są w celu osiągnięcia pożądanego efektu miejscowo (np. w dermatologii) i uniknięcia działania ogólnego . niektóre substancje dobrze penetrują przez skórę i mogą być podawane systemowo przezskórnie (np. HTZ) w postaci naklejanych na skórę plastrów Zalety:

. powolna, stała absorpcja . nie trzeba pamiętać o przyjmowaniu leku . zwykle dobra współpraca z pacjentem (compliance)

. omijane jest krążenie wrotne Wady:

. zwykle wysoka cena

• przydatne tylko dla leków rozpuszczalnych w tłuszczach Droga dospojówkowa:

Wiele leków stosowanych w okulistyce podaje się w postaci kropli działających miejscowo (np. leki przeciw jaskrze). Część leku wchłania się jednak systemowo i może powodować działania niepożądane (np. timo-lol - skurcz oskrzeli)