Wiązadło pachwinowe (lig. inguinale), mocny twór łącznotkankowy, biegnie od kolca biodrowego przedniego górnego do guzka łonowego.
Gdy poprowadzimy palce ręki od kolca biodrowego przedniego górnego wzdłuż przebiegu wiązadła, wówczas wyczuwa się je jako twardą listewkę, która u osób chudych widoczna jest poprzez skórą w tzw. bruździe pachwinowej.
Od wiązadła pachwinowego do wyniosłości biodrowo-łonowej (eminen-tia iliopubica) odchodzi łuk biodrowo-łonowy (arcus iliopubicus), który dzieli przestrzeń między wiązadłem pachwinowym i kością miedniczną na rozstęp naczyń (lacuna vasorum) oraz rozstęp mięśni (lacuna muscu-lorum).
BADANIE CZĘŚCI MIĘKKICH MIEDNICY
Grupa mięśni pośladkowych uwypukla się w postaci charakterystycznej wyniosłości w okolicy pośladkowej. Między okolicą pośladkową a powierzchnią tylną uda widzimy półkolisto biegnącą bruzdę pośladkową (sulcus gluteus). Nieco powyżej tej bruzdy w pozycji wyprostowanej wyczuwamy gruby, napięty brzeg dolny mięśnia pośladkowego wielkiego (m. gluteus maximus). Poniżej kolca biodrowego przedniego górnego przy odwodzeniu kończyny zarysowuje się wrzecionowata wyniosłość, powstała wskutek skurczu mięśnia naprężacza powięzi szerokiej uda (m. tensor fasciae latae).
' sacrum coccygis
Ryc. 124. Mięśnie obręczy biodrowej u mężczyzny. Widok z boku (wg Kowanowa).
Wyczuwalne punkty kostne miednicy pozwalają na dokonywanie pomiarów zewnętrznych, które u kobiet mają wielkie znaczenie, gdyż na podstawie tych pomiarów można wnioskować, czy kanał miednicy jest dostatecznie szeroki dla przejścia główki płodu podczas porodu.
Na osobniku żywym wykonujemy następujące pomiary:
1. Odległość międzykolcowa (distantia spinarum) jest to odległość między kolcami biodrowymi przednimi górnymi. Przeciętnie wynosi 25—26 cm (ryc. 127).
2. Największa szerokość miednicy — odległość międzygrzebieniowa (distantia cristarum) jest to odległość między najbardziej bocznie położonymi punktami grzebieni biodrowych; wynosi przeciętnie 28—29 cm.
3. Odległość międzykrętarzowa (distantia trochanterica) — odległość między szczytami krętarzy większych kości udowych. Przeciętnie wynosi 31—32 cm.
4. Sprzężna zewnętrzna (conjugata extema) jest to odległość od górnego brzegu spojenia łonowego do wierzchołka wyrostka kolczystego-V kręgu lędźwiowego. Przeciętnie wynosi 19—21 cm (ryc. 126).
5. Sprzężna przekątna (conjugata diagonalis) jest to wymiar łączący wzgórek z dolnym brzegiem spojenia łonowego. Przeciętnie wynosi 13 cm.
Cztery pierwsze pomiary wykonujemy za pomocą miednicomierza, a pomiar sprzężnej przekątnej za pomocą przyrządu Bylickiego-Czyże-wicza.
Należy zwrócić uwagę na to, że różnica między wymiarem 1 i 2 oraz między 2 i 3 wynosi przeciętnie 3 cm. Wartości bezwzględne tych wy-
Ryc. 125. Stosunek wymiarów: międzygrzebieniowego, międzykolcowego i między-
krętarzowęgo.
149