Wykorzystujemy:
piasek, sól. słoik po dżemie, garnek do gotowania, pył żelazny i siarkowy, lupę łub mikroskop, probówkę, magnes.
Napełniamy jedną czwartą probówki mieszaniną żelaza i siarki / doświadczenia w rozdz. 43. Ogrzewamy ją palnikiem. Po rozżarzeniu się powstaje czarna, szlakowała substancja (rys. 20a. b).
Stłucz probówkę i utrzyj jej zawartość w moździerzu. Przeprowadź próbę rozdzielenia tak jak w poprzednim doświadczeniu.
Obserwacja: Rozdzielenie obydwu substancji metodami stosowanymi dla mieszanin nie jest możliwe.
Wyjaśnienie: Podczas żarzenia się mieszaniny siarki i żelaza zachodzi proces chemiczny - żelazo wiąże się z siarką. Pow stający w ten sposób związek nazywamy siarczkiem żelaza
przemienia się * , . ,
żelazo + siarka-► siarczek zclaza14
Siarczek żelaza nie jest mieszaniną, lecz związkiem chemicznym. Związek chemiczny ma inne własności, niż substancje z których powstał.
Chemik potrafi wytworzyć wiele związków, które w ogóle nie istnieją w przyrodzie. Z dwóch lub więcej składników buduje nowe substancje o nowych własnościach. Tworzenie nowej substancji / innych nazywa się syntezą chemiczną.
mieszaninę żelaza i siarki z poprzedniego doświadczenia, probówkę, palnik spirytusowy, magnes.
Chemik potrafi rozłożyć powstały siarczek żelaza, chociaż nie jest to wcale łatwe. W książkach chemicznych często opisuje się rozkład tlenku rtęci na metal i tlen. Nie będziemy jednak ekspery mentować zc związkami rtęci, ponieważ są one trujące. Przeprowadzimy rozkład nictrującego cukru.
Probówkę napełniamy krystalicznym cukrem do wysokości 3 cm i silnie ogrzewamy (rys. 20c). Na ściankach naczynia osadzają się krople wody, palne gazy wydostają się na zewnątrz, a na dnie pozostaje czarna, krucha masa. Powstała woda może-jak stwierdzimy w rozdz. 59-być dalej rozłożona.
Cukier składa się z węgla oraz pierwiastków tworzących wodę-wodoru i tlenu. Dalsze doświadczenia z różnymi cukrami można znaleźć w
rozdz. 123 i 124.
Wyk orzys (ujemy:
probówkę, palnik spirytusowy, cukier krystaliczny.
Doświadczenia uczą nas. że cukier, a także tlenki metali można rozłożyć na składniki. Czy tlen, węgiel i metale, na przykład żelazo, również dają się rozkładać na prostsze substancje?
Niezliczone doświadczenia dowiodły, że jest to niemożliwe. Tlen. węgiel i żelazo są pierwiastkami chemicznymi. Pierwiastki są to substancje. który ch nie można rozłożyć metodami chemicznymi na inne substancje.
Do dziś chemicy odkryli 105 pierwiastków, z których zbudowane są wszystkie substancje występujące na Ziemi i w Kosmosie. Poznaliśmy już kilka pierwiastków'-srebro, miedź, żelazo, cynk, tlen, azot. siarkę.
59