układu odniesienia OXYZ, przedstawiony jest na rysunku 10. Tego typu obiekt ma cztery stopnie swobody, może przemieszczać się w toni wodnej w dowolnym z trzech kierunków oraz może obracać się wokół pionowej osi z-z, prostopadłej do powierzchni wody. Natomiast wokół osi x-x i y-y pod wpływem zewnętrznych zakłóceń (momentów MO* i MO¥) obroty okrętu są ograniczone. Czynnikami ograniczającymi te ruchy są momenty prostujące pary sił ciężar - wypór, powstające przy odchyleniu okrętu z początkowego położenia. Warunkiem ich pojawiania się jest pionowe zróżnicowanie położenia środka ciężkości i wyporu okrętu. Dzięki temu przy odchyleniu się okrętu od pierwotnego położenia linie działania sił ciężkości i wyporu nie pokrywają się i para tych sił wytwarza moment przeciwdziałający dalszemu odchylaniu się okrętu, zwany momentem prostującym. W poprzednio analizowanym jednorodnym ciele opisane środki pokrywały się i w żadnym położeniu ciała względem nieruchomego układu współrzędnych nie mógł powstać moment prostujący.
Prawidłowe (ze względu na stateczność) położenie względem siebie środków ciężkości i wyporu okrętu podwodnego prezentowane jest na rysunku 11 a. Środek ciężkości okrętu G winien leżeć poniżej środka wyporu F, pokrywającego się ze środkiem objętości kadłuba okrętu. Tylko w takim wypadku, przy odchyleniu okrętu od położenia równowagi przez zewnętrzny moment przechylający MO„> lub MOv, linia działania siły ciężkości przemieszcza się względem linii działania wyporu w taką stronę, że moment wytworzony parą sił ciężar - wypór będzie miał znak przeciwny do znaku zewnętrznego momentu wywołującego przechył. Okręt pod wpływem tego momentu odchyla się od początkowego położenia w kierunku zgodnym z jego kierunkiem działania. Jednocześnie, wskutek przemieszczenia się linii działania siły ciężkości względem linii działania wyporu, pojawia się moment prostujący MOP lub MOpt., redukujący działanie momentu zewnętrznego. Odchylanie się okrętu postępuje aż do takiego jego położenia, w którym moment prostujący całkowicie zrównoważy działanie momentu zewnętrznego. To odchylenie o kąt cp lub \jf będzie nowym położeniem równowagi okrętu, o ile nie zmieni się wielkość momentu zewnętrznego. Taki nowy stan równowagi pokazany jest na rysunku 11 b. W chwili, kiedy zewnętrzny moment przestaje oddziaływać na okręt, niezrównoważony niczym moment prostujący pary sił ciężar - wypór powoduje obrót okrętu zgodnie z kierunkiem działania tego momentu, czyli prostuje go, przywracając mu pierwotne położenie. W położeniu początkowym, wskutek pokrywania się linii działania siły ciężkości i wyporu, moment prostujący ma wartość zerową.
35