03

6

Wstęp

Elementem decydującym o prawidłowym przebiegu procesu sterowania jest sterownik. Sterownik, a w zasadzie program sterowniczy, określa zależności między pozostałymi elementami, sygnałami wejściowymi i wyjściowymi.

1.2. Podstawy programowania

1.2.1. Rozkazy

Aby stworzyć poprawnie działający program sterowniczy, należy napisać szereg rozkazów (listę rozkazów AWL). Każdy z rozkazów zajmuje określone miejsce w pamięci sterownika. Miejsca w pamięci sterownika z poszczególnymi rozkazami są kolejno numerowane. Numery te noszą miano adresów. Rozkaz składa się z kilku części:

Adres	Rozkaz
	Operacja	Operand
		Symbol	Parametr
0000	L	E	0.01

Operacja określa, co sterownik ma robić. W operacji zawarta jest informacja, czy sterownik ma sprawdzić stan danego wejścia, czy stworzyć określoną funkcję logiczną, czy też przyporządkować wartość funkcji logicznej do danego wyjścia. W drugiej części rozkazu (operand) podana jest informacja, czego ma dotyczyć dana operacja. Operand składa się z symbolu i parametru. Symbol określa rodzaj operandu. Może to być wejście, wyjście, merker (miejsce w pamięci sterownika) lub moduł czasowy. Parametr określa jednoznacznie jeden z wielu operandów (np. jedno z wejść). Ze względu na przejrzystość każdy wiersz programu sterowniczego można uzupełnić komentarzem. Przykład:

Adres	Operacja	Operand	Komentarz
0000	L	E I 0.01	Przycisk S1 (zwiemy)

W powyższym programie w komórce pamięci o numerze 0 zostanie wykonany następujący rozkaz:

Ładuj Wejście 0.01

W wyniku tego rozkazu sterownik sprawdzi, czy przyłączony do wejścia 0.01 przycisk S1 (zestyk zwiemy) został wciśnięty, a więc czy na wejściu 0.01 pojawił się stan jedynki logicznej 1.