A) Własność ziemska skonfiskowana po r. 1831 w t. zw. prowincjach zabranych.
Rząd rossyjski co każde 25 lat sporządzał spisy ludności wogóle i prowadził mniej więcej dokładne regestra ludności pod-dańczej (skazki), według których obliczano podatek od ziemi. Jednostka robocza, wpisana do regestru, nazywana według rossyjskiej nomenklatury „duszą", była, na mocy ustawodawstwa rossyjskiego. jako robotnik pańszczyźniany, przywiązana do ziemi, a z tego powodu własność ziemska mogła być sprzedaną tylko wraz z „duszami", jakie wykazane były według ostatniej rewizyi ludności wiejskiej. Przy sprzedaży i ocenianiu wartości majątku ziemskiego, ziemia, sama przez się nie była braną w rachubę, tylko „dusza", względnie jednostka, t. j. „dusza rewizyjna" według najnowszego regestru (skazki). Cena jednej duszy była wprawdzie wahająca się, zależna bynajmniej nie od wartości indywidualnej „duszy", lecz od ogólnego poziomu rentowności danego gospodarstwa. Około r. 1831, raczej po nim, niż przed nim, dała się wypośrodkować cena jednej „duszy", ale męskiej tylko, żeńskiej „duszy" owocze-sne prawodawstwo rossyjskie w rachubę nie brało, m. w. na rubli srebrnych 175; co wynosiłoby na złote polskie (15 kop.) po 6 zł. 20 groszy na rubel licząc, złotych około 1160. Wartość zakładów