067

Powyższe zmiany zanurzeń zależą od położenia osi obrotu statku. To położenie decyduje, jaka część przegłębicnia jednostki przypada na zmianę zanurzenia dziobu, a jaka na rufę. Na rysunku 29 pokazane są relacje między zmianą zanurzenia dziobu i zmianą zanurzenia rufy dla różnych kształtów wodnic statku nicprzegłębioncgo. Te wodnice różnią się od siebie odciętymi środków ich powierzchni Xso- Jak wynika z porównania trzech wariantów położenia środków powierzchni wodnic, zmiany zanurzeń dziobu i rufy są sobie równe tylko wtedy, gdy środek wodnicy leży na płaszczyźnie owręża rys 29 b. W innych położeniach środka wodnicy te zmiany nic są jednakowe.

Ostatecznie więc relacja między zmianami zanurzeń dziobu i rufy statku, wynikającymi z jego przegłębienia, jest proporcjonalna do relacji między odległościami środka powierzchni wodnicy od pionu dziobowego i od pionu rufowego. Powyższe odległości są oznaczone na rysunku 30 symbolami Xs pd (odległość środka powierzchni wodnicy od pionu dziobowego) i Xs pr (odległość tego środka od pionu rufowego).

Rys. 30. Odległości środka powierzchni wodnicy pływania statku od pionu dziobowego - x_s «> i rufowego - x_s oraz podział przegłębienia jednostki na zmiany zanurzania dziobu - AT_D i rufy - ATr

Zmiany zanurzenia dziobu i rufy są równe:

67