74 Leki pr/.eciwdepresyjne i leczenie stanów depresyjnych
Stany depresyjne należą do najczęstszych zaburzeń psychicznych. Rozpowszechnienie depresji w populacji osób dorosłych jest szacowane w szerokiej granicy od kilku do 20%.
Przyjmując przyczyny stanów depresyjnych za kryterium klasyfikacji, można je podzielić na trzy duże grupy, a mianowicie:
• depresje endogenne, występujące w chorobach afektywnych (dawna nazwa: psychoza maniakalno-depresyjna),
• depresje psychogenne, spowodowane przez różnorodne urazy psychiczne i przeżycia,
• depresje objawowe, wywołane przez choroby somatyczne, uszkodzenie o.u.n., leki (np. zawierające alkoloidy rauwoł-fii), zatrucia (zob. tabele 4.3, 4.4, 4.5). Każda z wymienionych grup depresji wymaga odmiennego postępowania leczniczego.
Charakterystyczną cechą zaburzeń psychicznych określanych terminem „choroby afektywne” są występujące okresowo (niekiedy w sposób regularny, cyklicznie) zaburzenia nastroju, emocji, aktywności złożonej, licznych rytmów biologicznych w postaci stanów depresyjnych i maniakalnych o różnym nasileniu.
Choroby afektywne są pojęciem ogólnym, obejmującym co najmniej trzy niehomogenne grupy zaburzeń psychicznych, prawdopodobnie o różnej patogenezie. Są to:
• choroba afektywna dwubiegunowa,
® choroba afektywna jednobiegunowa,
• dystymia,
• część przypadków psychozy schizoafektywnej.
W tabeli 4.6 podano podstawowe cechy chorób afektywnych.
U niektórych chorych zaburzenia depresyjne, zwłaszcza endogenne, mogą występować w formie poronnej, są wówczas trudne do identyfikacji. Chorzy z takimi postaciami depresji bardzo często nie uzyskują skutecznej pomocy leczniczej. W tabeli 4.7 podano obrazy kliniczne atypowych postaci
depresji i kryteria ich rozpoznawania. Podstawowym sposobem leczenia depresji poronnych (maskowanych) są leki przeciwdepresyjne.
'abela 4.1. Cechy i objawy endogennego zespołu de-
Cechy i Cecha • Obniżenie podstawowego na-stroju (depresja) |
objawy podstawowe (osiowe) Objawy — smutek, przygnębienie, przykre przeżywanie ogółu wydarzeń — anhedonia — zobojętnienie |
• Obniżenie napędu psychoruchowego • Hf |
— spowolnienie myślenia i tempa wypowiedzi — poczucie obniżonej sprawności pamięci i intelektu (pseudodemencja) — abulia — spowolnienie czynności ruchowych —» zahamowanie ruchowe — utrata energii życiowej, siły, poczucie ciągłego zmęczenia fizycznego |
• Zaburzenia ryt |
— hiposomnia (wczesne budzenie się, |
mu okołodobo- |
sen płytki, przerywany) |
wego i objawy |
— hipersomnia (z sennością w ciągu |
somatyczne |
dnia) |
— zaburzenia rytmu dobowego samo | |
poczucia („rano gorzej, wieczorem | |
lepiej”) | |
— bóle głowy (potyliczne) | |
— wysychanie w jamie ustnej | |
| — zaparcia |