Wejścia sterownika są zasilane z własnego źródła napięciowego. Ze względu na to, że zwykle wszystkie transoptory wejściowe mają wspólny biegun ujemny (połączenie wewnątrz sterownika), na zewnątrz sterownika wyprowadza się tylko biegun dodatni źródła, który łączy się poprzez czujniki z wejściami sterownika (patrz instrukcja obsługi danego sterownika) (rys. 2.4).
Układy elektroniczne znajdujące się we wnętrzu sterownika nie są przystosowane do przewodzenia dużych prądów łączeniowych. W związku z tym moc łączeniową sterownika zwiększa się, instalując w jego wnętrzu odpowiednie elementy wzmacniające.
Silniki elektryczne, urządzenia oświetleniowe dużej mocy i zawory elektromagnetyczne są włączane za pomocą zewnętrznych styczników sterowanych bezpośrednio sygnałami wyjściowymi sterownika. )
Rozróżnia się sterowniki z różnymi rodzajami wyjść cyfrowych (patrz instrukcja obsługi danego sterownika).
(Wyjścia przekaźnikowe zapewniają pełną separację galwaniczną wewnętrznych układów elektronicznych sterownika i obwodów wyjściowych. Przekaźniki są mechanicznymi urządzeniami łączeniowymi o ograniczonej żywotności. Żywotność przekaźników zależy od obciążenia zestyków i wynosi od 500 000 do 3 000 000 cykli łączeniowych. Sterownik o wyjściach przekaźnikowych może sterować odbiornikami o stałym lub przemiennym napięciu znamionowym. Napięcie to nie przekracza zwykle wartości 220 V. W celu ograniczenia niebezpieczeństwa powstawania luku elektrycznego na zestykach przekaźników, bocznikuje się je wewnątrz sterownika obwodami RC lub warystoramLAY przypadku napięcia przemiennego, przy otwartych zestykach przekaźnika pnćTr obwód RC płynie prąd, co może utrudnić sterowanie odbiorników. Dotyczy to głównie odbiorników „wysokoomowych” o niewielkiej mocy znamionowej. Równolegle do odbiornika należy
LI
Wyjścia
Sterowane
urządzenia
N
Rys. 2.5. Zasilanie odbiorników prądu przemien-ntfio
23