2
2. prawa wszystkich państw są tak samo respektowane, bez względu na to, czy chodzi o państwo wielkie, czy małe. i czy jest ono w stanie wymusić ich przestrzeganie.
3. w stosunkach zewnętrznych organy państwowe korzystają z takich samych immunitetów i
4. akty państwa (zasada par in parem non haber imperium) nie mogą byś osądzanie przez trybunały wewnętrzne dnigiego państwa.
5. nakaz okazywania sobie wzajemnego szacunku ( kurtuazja międzynarodowa ). także w normatywnie regulowanej sferze reprezentacji, stosunków dyplomatycznych, konsularnych czy morskich.
Szczególna pożycia wielkich mocarstw.
Wielkie mocarstw zajmują pozycję „pierwszych wśród równych” (stałe miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ). Różnice w zakresie praw wynikają z:
zgody innych podmiotów na uprzywilejowaną pozycję mocarstw ( uznanie szczególnych obowiązków i roli w utrzymaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa ) elementy faktyczne ( prawo morza ustalane przez tych którzy posiadają dostęp do mego i dysponowały największymi flotami).
Mały stopień zorganizowania.
brak władzy ustawodawczej, wykonawczej i obowiązkowego sądownictwa.
OZN spełnia tylko funkcje koordynujące, państwa nie są jej podporządkowane.
Mimo braku aparatu represyjnego prawo międzynarodowe jest uważane przez wszystkich członków za wiążące społeczność międzynarodową.
Społeczność międzynarodowa a wspólnota
WSPÓLNOTY - grupy państw połączone ze sobą ściślejszymi więzami politycznymi, gospodarczymi, militarnymi.
WSPÓLNOTA REGIONALNA WSPÓLNOTA FUNKCJONALNA
~ państwa, które łączy sąsiedztwo, historia, język, nawet religia ~ np. OPA, U A, Liga Państw Arabskich, Rada Nordycka
~ państwa należące do org. międzynarod. mającej na celu koordynowaiue prowadzonych działań w dziedzinie gospodarki, wojskowości itp.
~ NATO, EWWIS, EWG ~ ograniczeme wykonywania kompetencji państwa na rzecz org. w danej dziedzinie gospodarki.
NORMY UNIWERSALNE NORMY REGIONALNE
odnoszące się do całej społeczności normy odrębne dla jakiejś wspólnoty
międzynarodowej regionalnej lud subregionalnej