100
jak i. ciągłego, przy czym zakres przewodzenia impulsowego ulega zawężeniu. Dolna granica sterowania układu wynosi cx^ =0.
W zakresie przewodzenia impulsowego (oc^ < 5T ) wartość średnią napięcia określa zależność:
J2m
sincot d( cot) =
_2m
3T
(cos <xz - cos cxw),
przy czym kąt oc^ - f(az, <PZ) odczytuje się z przytoczonych wykresów (dla ew - 0). Podawane są również [20] charakterystyki umożliwiające bezpośredni odczyt a f(az) dla tg jako parametru. Wyrażenie na wartość średnią prądu wyprostowanego ma postać:
(6.19)
Ud U2m
W obliczeniach przybliżonych wartości średnich i skutecznych, impuls prądu można również traktować jako dodatni półokres sinusoidy i wykorzystywać wzory (6.8) t (6.10).
W zakresie przewodzenia ciągłego ( a - £Fr) napięcie wyprostowane ma przebieg identyczny jak przy obciążeniu RLE - rysunek 6.3a. Zatem jego wartość średnią i skuteczną oraz charakterystykę regulacyjną układu wyznacza się z tych samych zależności (6.14) - (6.16). Wartość średnia prądu odbiornika wynosi
(6.20)
Id = “ jt I2m oos
Wartości maksymalną' i skuteczną tego prądu wyznacza się analogicznie jak przy obciążeniu RLE.
Obciążenie R
Jest najprostszym przypadkiem obciążenia. Układ 2-pulsowy pracuje tylko w zakresie przewodzenia impulsowego (dla cx >0, a < Sr ), bez zwrotu
z p
energii do sieci. Przebieg napięcia wyprostosowanego ilustruje rysunek 6.5. Wartość średnią tego napięcia wyznacza się z zależności:
ir y
Ud = - [ U2m sincot d(cot) = -|E (1 + cos oj, (6.21)
z której zakres regulacji kąta otz:
0 ^ o,z « Sr (6.22)
Maksymalna wartość średnia występuje - podobnie ja*, w pozostałych przy-
2
padkach obciążenia - przy - 0 i wynosi U^ . Równanie cha
rakterystyki regulacyjnej ma postać:
do
1 + cos a
której ilustracją jest krzywa 2 na rysunku 6.4.