131
Kwalifikowanie do leczenia zachowawczego w bólach wywołanych dyskopatią
3. Jeżeli leczenie zachowawcze chorych z dyskopatią lędźwiową nie daje wystarczająco dodatnich wyników, należy szczegółowo — łącznie z pacjentem — przedyskutować celowość zaprzestania dalszego leczenia zachowawczego i wykonania u chorego radikulografii, a następnie zabiegu chirurgicznego.
PIŚMIENNICTWO
1. Armstrong J.: Lumbar disc lesions. Livingstone, Edinburgh, 1958. — 2. Domini T.: Niektóre biochemiczne i kliniczne aspekty zwyrodnienia krążka międzykręgowego. Neur. Neurochir. Pol. 1969, 3, 553—557. — 3. Haftek J.: Leczenie operacyjne choroby chrząstki międzykręgowej odcinka lędźwiowo-krzyżowego w okresie późnym. Neur. Neurochir. Pol. 1973, 7, 69—72. — 4. Hellinger J.: Nasze doświadczenia w operacyjnym leczeniu przepukliny jądra miażdżystego w odcinku lędźwiowym. Chir. Narz. Ruchu 1972, 2, 138—245. — 5. Grochowski W.; Przyczyny niepowodzeń w leczeniu dyskopatii odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Streszczenie pracy doktorskiej. PAN, Warszawa 1977. — 6. Kępski A. i in.; Spostrzeżenia własne dotyczące skojarzonego leczenia wy-pukliny jądra miażdżystego metodą operacyjną i wczesnym postępowaniem fizykalno--usprawniającym. Neur. Neurochir. PoL 1972, 6, 249—254. — 7. Sayk J„ Loebe F.: Therapie neurologischer Erkrankungen. Fischer Verlag, Jena, 1971. — 8. Schulze F„ Sei-dei K.: Dringliche Indikationen bei neurologischen und psychiatrischen Erkrankungen. Hirzel-Verlag, Leipzig, 1976. — 9. Seidei K. i in.: Neurologie und Psychiatrie einschliess-lich Kinderneuropsychiatrie und Gerichtliche Psychiatrie. Verlag Volk und Gesundheit, Berlin, 1977. — 10. Żebrowska-Szymusik M„ Jurczak-ZajkowSka D.: Leczenie operacyjne dyskopatii lędźwiowej w ocenie neurologa. Neur. Neurochir. Pol. 1976, 10, 353—358.