15

2. Elementy rozciągane

Przy projektowaniu elementów osiowo rozciąganych można pomijać wpływ zginania wywołany ciężarem własnym, jeżeli rzut poziomy długości pręta nie przekracza 6 m.

Nośność elementów osiowo rozciąganych należy sprawdzać wg wzoru (31) normy

N < JV_Rt,

w którym N - siła osiowa w pręcie, N_Rt ~ obliczeniowa nośność przekroju przy rozciąganiu określona wzorem

N_Rl = A/_dJ

gdzie A - pole przekroju poprzecznego pręta, /_d - wytrzymałość obliczeniowa stali.

W przypadku elementów osłabionych otworami na łączniki lub zamocowanych mimośrodowo (np. kątowniki zamocowane jednym ramieniem, ceowniki zamocowane środnikiem, teowniki - półką) obowiązuje warunek (32)

N ś A_t/_d,

gdzie A^ - sprowadzone pole przekroju.

W prętach osiowo obciążonych i osłabionych otworami na łączniki sprowadzone pole przekroju oblicza się

- dla pojedynczej ścianki (np. dla pasa lub środnika belki) wg wzoru (5)

przy czym, jeżeli > A, to należy przyjąć A^ - A,

- dla elementu złożonego z kilku ścianek (np. dwuteownika) wg wzoru (6)

A^ = ^ A,^,

i

gdzie A_fł - sprowadzone pole przekroju pojedynczej ścianki, obliczane niezależnie dla każdej (/-tej) ścianki.

Pozostałe oznaczenia:

A_n - pole netto mniejszego przekroju poprzecznego (płaskiego lub łamanego) pojedynczej ścianki,