Sprawdzając elementy krępe (tzn. mające małą smuklość) można pomijać wpływ efektów drugiego rzędu. Kryterium określające smuklość graniczną z tego punktu widzenia przedstawiono w p. 13.8.
Aktualna norma nie ogranicza maksymalnej smuklości elementów ściskanych (podobnie zasady American Concretelnstitute). W starszych przepisach występowały ograniczenia - tak np według PN-B-03264: 2002:
„ Zaleca się, aby smuklość slupów była nie większa niż Ui = 104, l,/h = 30. "
Dziś można te granice przekroczyć, ale wtedy trzeba zwrócić szczególną uwagę na wiarygodność obliczenia.
Zasadnicze znaczenie ma podział elementów na dwie klasy elementy usztywniające i elementy usztywniane.
Elementy lub systemy usztywniające są to elementy (systemy elementów), które, jak się zakłada, mają wpływ na ogólną stateczność konstrukcji ze względu na oddziaływania poziome.
Wydzielone elementy lub podsystemy konstrukcyjne (części całego systemu) mogą być usztywnione (braced) lub nieusztywmone (unbraced). Element (podsystem) uważa się za usztywniony (przez inne elementy lub podsystemy) gdy, jak założono, nie ma on wpływu na poziomą stateczność całej konstrukcji.
W budynkach szkieletowych sztywność budynku zapewniają sztywno połączone ze sobą slupy i stropy, tworzące ustroje (wraz z ewentualnymi belkami), którym można przypisać schemat ramy - takie elementy nie są usztywnione.