Stan faktyczny:
Anna B., nauczycielka Szkoły Podstawowej w L., pozostawała przez okres ok. 6 miesięcy, począwszy od grudnia 2004 r., w intymnym związku z Karolem S., ojcem jednego z jej uczniów - Pawła S. (iat 10). Pod koniec maja 2005 r. zauważyła, że uczucia Karola S. do niej wyraźnie osłabły, co więcej od początku czerwca 2005 r. zaczął jej wyraźnie unikać. Wpłynęło to bardzo negatywnie na jej stan psychiczny. Zwierzyła się koleżankom, że „jest załamana, bo wiązała z nim takie nadzieje, a teraz wszystko się rozsypało”. W dniu 18.6.2005 r. (piątek) po skończonych lekcjach spotkała się z Karałem S., który stanowczo oświadczył, że nie powinni się już widywać, a na jej protesty i prośby pozostał nieugięty oświadczając, że z nią „zrywa”. Kolejne dwa dni spędziła w dużym napięciu emocjonalnym, jak to sama określiła - „była sfrustrowana". W poniedziałek 21.6.2005 r. przyszła jak zwykle do pracy, a po skończonych lekcjach poprosiła Pawła S., aby pozostał w klasie. Wyjęła z szuflady duży nóż (ostrze dł. ok. 30 cm) i niespodziewanie zadała mu ponad 30 uderzeń ostrzem powodując rozległe obrażenia, w tym przecięcie tętnicy szyjnej, a w konsekwencji zgon Pawła S. Prokurator zarzucił Annie B. zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem (art. 148 § 2 pkt 1 KK) oraz w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie (art. 148 § 2 pkt 3 KK). Obrońca wniosło zastosowanie kwalifikacji prawnej z art. 148 § 4 KK, powołując się na ustalenia poczynione w opiniach biegłych psychiatrów i psychologa, którzy uznali, i że oskarżona dopuściła się zarzucanego czynu pod wpływem afektu tzw. fizjologicznego.
Kazus I