61833 pmp kazusy8

136

mm

Stan faktyczny:

Państwa A, B, C, D, E zawarły traktat o współpracy w dziedzinie ośvjiąty7fcfiS^ dwóch latach od wejścia w życie tego traktatu państwa A, B, C, E, F, G zaWajgjiM traktat o współpracy w dziedzinie oświaty, postanowienia którego to traktatu‘Były

togo stopnia nie do pogodzenia z postanowieniami tego wcześniejszego traktątH^ę^Hf3?"iąło, że z wykonywania tego obowiązku jest zwolnione i nie widzi prawnych pod dwa traktaty nie nadawały się do równoczesnego stosowania. Na naradzie.^W-l&iS^^^^Bw jego wykonywania, uczestniczyli przedstawiciele państwĄ.-B, C, D, E, ze strony państwa B oadła^ffil^Mż zycja, aby traktat wiążący te państwa uznać za wygasły. Państwo D sprzeciwi§pj||§§ problemy: temu. Czy mimo sprzeciwu państwa D wcześniejszy traktat wygasł?    _a/.    rac' ⁷

równoczesnego stosowania, jednak brak jest tożsamości stron traktatu wcześńjgjsga|p | go i późniejszego. Traktat zawarty wcześniej uważałoby się za wygasły^^^^^ jr§p oprócz spełnienia warunku, iż postanowienia późniejszego traktatu sądo tego;śtop&ff^®^^:

TSalS

Wj&iMpek, B. Kuźniak. Prawo międzynarodowe

Kazus IS

137

Kazus

.

Odpowiedz na powyższe pytanie i uzasadnij odpowiedź, powołując odpowieąĘĘ^fgpaństwo A ma racjęy Istota zawieszenia traktatu polega na tym, że strony, miedzy stanowienia Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r.    działanie trataatu zostało zawieszone, sa w okresie zawieszenia zwolnione

||oi)'mi działanie traktatu zostało zawieszone, są w okresie zawieszenia zwolnione M* Ilpowiązku wypełniania traktatu w ich wzajemnych stosunkach. Strony w okresie za-

“!HWIii^szenia powinny jedynie powstrzymywać się od czynności mogących przeszkodzić Wcześniejszy traktat o współpracy w dziedzinie oświaty gńe wygasłj farth-feSli jjpl^róceniu działania traktatu. Imdno jednak wykonywanie jednego z obowiązków KWPT).    ptóatowych, polegającego zresztą na działaniu, a nie na zaniechaniu, zakwalifikować

Część Bp

Mimo zaistnienia przesłanki wygaśnięcia, skutek nie następuje automśtyęznfjl Konwencja wiedeńska o prawie traktatów z 1969 r. w art. 65 przewiduje pr^s|f|jSj jaka powinna być zastosowana w takich sytuacjach (zob. tabl. 33. IVocedup|pff| powania w przypadkach nieważności i wygaśnięcia umowy międzynarodowej)!!!^ skutecznego przeprowadzenia tej procedury żadna ze stron umowy nie możćj^jjlft stronnie uznać urnowy za wygasłą. W analizowanej tu sytuacji, gdy państwo! powołuje się na zasadniczą zmianę okoliczności jako przesłankę wygaśnięćipl ństwo B sprzeciwia się temu. Zaistniał spór międzynarodowy, którego pańsf$|§|^; rozwiązały - umowa obowiązuje więc nadal. Z kolei, gdy państwo B powofOjfft jednostronne naruszenie umowy przez państwo A jako przesłankę wygaśnięci^' stwo A nie reaguje, nie wyraża sprzeciwu. Dlatego państwo B może uznać,-urnowi wygasłą i to na podstawie podawanej przez siebie przesłanki.

mm

Wygaśnięcie traktatu wskutek zawarcia óźniejszego

Problemy:

Rozwiązanie:

Postanowienia późniejszego traktatu są co prawda do tego stopnia nie do. dzenia z postanowieniami wcześniejszego traktatu, że dwa traktaty nie nada

P. Filipek, B. Kuźniak, Prawo międzynarodowe publiczne, wyd. 3, Repctytófri

Wmsj-16. Zawieszenie działania traktatu

j do pogodzenia z postanowieniami wcześniejszego traktatu, że dwa traktaty nie ffiąją się do równoczesnego stosowania, został spełniony warunek, iż wszystkie, tylko niektóre, strony traktatu późniejszego zawierają traktat późniejszy. 'jflJpmawianym przypadku państwo D nie jest stroną traktatu późniejszego.

Zawieszenie działania traktatu

Sfań faktyczny:

-.^iPaństwo A (położone w Ameryce Północnej) i państwo B (położone w Ameryce ^; pfojudniowej) dnia 17.2.1995 r. zawarły traktat o współpracy w dziedzinie kultury. J|§ędług postanowień tego traktatu, państwa zostały zobowiązane do wspólnego po-^yfejrnowania szeregu przedsięwzięć oraz do wzajemnego informowania się o najwa-feniejszych wydarzeniach i osiągnięciach w dziedzinie kultury na swoim kontynencie. f|zgodąobu państw działanie traktatu zostało zawieszone z'dniem 17.2.1996 r. na |xzds nieokreślony. W okresie zawieszenia traktatu państwo B wystosowało do pań-Sswą A notę, w której, w oparciu o art. 72 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów (§£1969 r., domagało się, by państwo A przekazywało informacje o najważniejszych dffyęiarzeniach i osiągnięciach w dziedzinie kultury na swoim kontynencie. Państwo B ^twierdziło, że bez tego minimum dbałości o podtrzymywanie więzi kulturalnych nie '“""'He możliwe przywrócenie działania traktatu w przyszłości. Państwo A odpowie-

lązanie:

#9. niezbędną dbałość o możliwość przywrócenia działania traktatu w przyszłości ggb. art. 72 KWPT, zob. tabl. 34).

publiczne, wyd. 3, Repetytoria Becka

Kazus 16