str4,155

Kazus 9.

154

Interpretacja traktatu

Stan faktyczny:

Państwo A i państwo B zawarły traktat, w myśl postanowień którego państwo B zostało zobowiązane do usunięcia morskich baz wojskowych położonych w miejscowości X na wybrzeżu państwa B. We wstępie do tego / ■ traktatu podkreślono, że państwa A i B dążą do pokojowego ułożenia swo- _; ich stosunków oraz do wzajemnego wzrostu poczucia bezpieczeństwa oraz że temu celowi ma właśnie służyć likwidacja baz wojskowych położonych w państwie B, w bezpośredniej bliskości wybrzeża państwa A. Wkrótce po wejściu w życie niniejszego traktatu, państwo B zlikwidowało swe bazy wojskowe położone w miejscowości X. Jednocześnie utworzyło nowe bazy w miejscowości Y, położonej w odległości 5 km od miejscowości X. Państwo A gwałtownie zaprotestowało przeciwko postępowaniu państwa B. Państwo B twierdziło, że umowę wykonało i państwo A nie ma pod- : t staw do protestowania.

Problemy:

Czy państwo B ma rację?

KazilS 10. Traktaty a państwa trzecie

Stan faktyczny:

Państwa A, B, C, D zawarty umowę o ułatwieniach w odprawili granicznej. W umowie tej pewne przywileje przewidziano także dla obywateli państwa E, które to państwo choć pierwotnie negocjowało tę umowę, ostatecznie nie stało się jej stroną. W umowie zamieszczono również następujące postanowienie: .państwa trzecie, dla których niniejszy traktat ustanawia prawa, powinny przyznane im prawa przyjąć wyraźnie na piśmie": Umowa weszła w życie. Państwa A, B, C, D zaczęły ją wykonywać we wzajemnych stosunkach. Obywatele państwa E nie byli jednak, przy odprawach granicznych, traktowani w sposób uprzywilejowany. Państwo E zaprotestowało i domagało się od państw A, B, C, D respektowania postanowień umowy, która nadaje uprawnienia również obywatelom państwa E. Państwa-strony niniejszej umowy protestu nie uwzględniły i powołały się na fakt, iż umowa zawiera postanowienie, zgodnie z którym państwo trzecie, dla którego ustanowiono prawa, powinno przyznane mu prawa przyjąć wyraźnie na piśmie,jto zaś ze strony państwa E nie nastąpiło. Państwo E odpowiedziało, że wyżej wymienione postanowienie nie ma żadnej mocy prawnej, albowiem zgodnie z postanowieniami Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r., zgody państwa trzeciego na przyjęcie uprawnienia nadanego mu traktatem do-mniemuje się tak długo, jak długo nie zostanie wykazane co innego.

Problemy:

Oceń sytuację. Czy w świetle postanowień Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z 1969 r. państwo E ma rację?

Pa'/U<!