str 0,201

200

KćlZUS 42. Rozpatrywanie sporu przez Radę Bezpieczeństwa

Stan faktyczny:

Państwo A i państwo B znajdują się w sporze, który jest rozpatrywany przez Radę Bezpieczeństwa. Państwo A nie jest członkiem ONZ, państwo B jest członkiem ONZ, a nawet jest stałym członkiem Rady Bezpieczeń- i'i siwa. Rada Bezpieczeństwa zaprosiła państwo Ado wzięcia udziału w dys- ' kusji nad omawianym sporem. Państwo B zaprotestowało, twierdząc, że nie jest możliwe zaproszenie do dyskusji państwa A. Państwo B argumentowało, że państwo A nie należy do grona członków ONZ i że możliwość zaproszenia do dyskusji państwa będącego stroną w sporze odnosi się wyłącznie do członków Organizacji, którzy nie są członkami Rady Bez-pieczeństwa.    $£

Problemy:

Czy państwo B ma rację?    i, ,

l

«.

*

l

ł

Kazus 43. Znaczenie wyroku MTS

Stan faktyczny:

Państwa A, B, C, D zawarły konwencję Z. Na tle interpretacji tej konwencji między państwem A i państwem B zawiązał się spór, który trafił do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. W toczącym się procesie państwo C skorzystało z prawa interwencji, zaś państwo D z tego prawa nie skorzystało. Po kilku latach od wydania przez MTS wyroku, na tle interpretacji przedmiotowej konwencji, wywiązał się spór między państwem C i państwem D. Państwo C domagało się od państwa D, aby interpretowało konwencję, zgodnie z wykładnią zawartą w wyroku wydanym przez MTS w sprawie między państwem A i państwem B. Państwo D odpowiedziało, że nie jest związane dokonaną interpretacją.

Problemy:

Czy państwo D miało rację?