154 OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY
15 Na to ów: „I Piotr ci był, chociem nie znał szkoły, Biskupem i książęciem między apostoły.
Przebaczcie, że was jeszcze spyta skotak głupi:
Gdy książęta do piekła, gdzież pójdą biskupi?” „Milcz, bluźnierco — ksiądz rzecze — i pokutuj za to!” 20 A skotak: „Pokutujęć i zimę, i lato:
Nikt mniej chleba nie jada, nikt nie robi ciężej;
Byłoby mi rozkoszą, co pokutą księży”.
42. NA SWOJE WIERSZE
Wszyscy, którzy me wiersze czytają lub słyszą, Chwalą je, prócz poetów, co je sami piszą;
Ci je ganią, lecz mnie to bynajmniej nie smęci,
Bo nie dbam o kucharzów, gdy goście kontenci.
43. NIENADANA CEREMONIJA
Spragnąwszy król Kazimierz, goniąc zwierza w boru, Wstąpił do szlacheckiego, chcąc się napić, dworu. Rad był szlachcic ubogi, że go pan nawiedzie!;
Skoro z bębna ostatek piwa [w] śkleócę scedzieł,
5 Przyniesie mu do konia, a król: „Pijcież! — mówi — Wszak zawsze kredensować należy królowi”. Skosztowawszy ów, znowu z ukłonem mu poda.
43. NIENADANA CEREMONIJA
tytuł: nienadana — niefortunna.
w. 1 król Kazimierz — Jan Kazimierz.
w. 4 bęben — dzban, butla, gąsior.
w. 6 kredensować (co komu) — skosztowawszy napoju albo potrawy podawać drugiemu.
„Wypijcież do dna — rzecze — tak niesie ta moda”. Wypieł ów do kropelki. „Każcież nalać teraz”.
Szlachcic, złożywszy ręce: „Przysiągłbym i nie raz, Choćby pod sercem było, choćby szczerozłote,
Dałbym, gdybym miał, widzisz wszak moję ochotę!” Śmieją się wszyscy, a król, zostawszy na koszu:
„Nie trzebaż ceremonijej zażywać w Mazoszu”.
44. SPOWIEDŹ
Spowiedał się służały chłop przed jezuitą,
Że zgładził z świata śmiercią człowieka zabitą;
Co kiedy mu surowo spowiednik rozważy,
Jako tym Boga w jego obrazie znieważy,
5 Jako trzeba, żeby grzech pokutą nagrodził:
„Alem już — rzecze — kilku na to miejsce spłodził,
Co większa, swojej żony nie mając; a skoro Ożenię się, nagrodzę pewnie w dziesięcioro”.
„Tymże gorzej — ksiądz znowu — w jednej sforze chodzi 0 Zabójstwo z cudzołóstwem”. — „A któż ci dogodzi!
Jakoż się kto przed tobą ma usprawiedliwić —
Rzecze chłop — gdy grzech człeka zabić, grzech ożywić!
Jedna z rzeczy przeciwnych powinna się ostać Albo przyjdzie inszego spowiednika dostać”.
45. CIASNA DROGA DO NIEBA
M[ij]ając sklep, gdzie księgi przedawają rożne, Wstąpię i każę sobie pokazać nabożne;
w. 13 zostać na koszu — nic nie wskórać.
44 SPOWIEDŹ
w. 2 zgładził [...] zabitą — zamordował, popełnił morderstwo.