ĆWICZENIE 2
Kontrola powtarzalności
Powtarzalność (precyzja w obrębie serii oznaczeń) - jest to stopień zgodności wyników, kolejnych pomiarów tej samej wielkości mierzonej, wykonywanych w tych samych warunkach pomiarowych.
Kontrola powtarzalności może być przeprowadzona dwiema metodami:
1. Metoda klasyczna. Polega na wykonaniu w materiale kontrolnym nie mniej niż 20 oznaczeń określonego składnika. Ocenia się rozproszenie uzyskanych wyników jako WZ i porównuje z wymaganym. Jeżeli rozproszenie wyników jest nadmierne to należy ustalić i usunąć przyczyny, a następnie całe postępowanie powtórzyć. Ten sposób jest kosztowny i uciążliwy, dlatego nie wykorzystuje się go w codzienną kontroli jakości. Można założyć kartę kontroli precyzji, w której zapiszemy wszystkie niezbędne informacje (wyniki 21 oznaczeń, S, WZ, X±2S, X±3S, wymagany WZ. (Załączniki).
2. Metoda oznaczeń równoległych - dubletów. Wykonuje się dwa równoległe oznaczenia materiału kontrolnego lub próbek pacjenta Dobór próbek oznaczanych podwójnie powinien być przypadkowy (np. co 10 próbka). Każdy z pomiarów potencjalnie obarczony jest błędem przypadkowym. Jeżeli takich oznaczeń podwójnych wykonamy wiele, to szereg różnic jest miarą błędów przypadkowych. Obliczamy różnicę bezwzględną nie uwzględniając znaku. Następnie średnią różnicę (d), odchylenie standardowe różnic (Sd) i współczynnik zmienności (WZ). Współczynnik zmienności liczymy w stosunku do średniej wszystkich wyjściowych wyników. (Załącznik 2).