W obliczeniach będziemy przyjmować, iż powierzchnia Ziemi na rozpatrywanym obszarze jest płaska, a osie współrzędnych są ułożone w sposób następujący:
oś x i y leży w płaszczyźnie poziomej;
oś z jest prostopadła do osi x i y i skierowana pionowo w dół.
KULA
Pod względem geometrycznym do kształtu kuli na ogół najbardziej zbliżono są: nagromadzenia złóż rud, soli, węgli brunatnych w kształcie gniazd oraz struktury geologiczne w formie kopuł. Jednorodna kula o masie M, której środek występuje na głębokości h, przyciąga masę jednostkową, znajdującą się w dowolnym punkcie osi x, z siłą / — zgodnie z prawem Newtona
/
Składowa pionowa bg wynosi:
kJL | |
M h r* ' 7 |
- kM 4 r |
Podstawiając:
otrzymujemy:
*• “kM(jc*+h*) (xs + h!)>*
- kAf
Wzór określa wartość efektu grawitacyjnego kuli
Gdy x =*• 0, to r ** k, wówczas:
1
M
Wartość ałłemałii 5g, dla dowolnej współrzędnej xt może być wyrażana jako funkcja maksymalnej wartości:
gdzie 0 < j < 1.