201106024066

Leczenie martwic) (cewnik moczowoduw y

odawek nerkowych polega na odprowadzeniu moczu przetoka nerkowa) i antybiotykoterapii.

10.6. Czyrak gromadny nerki

10.6.1.    Etiologia i przebieg kliniczny

Czyrak gromadny nerki (carbunculus renis) jest to stan zapalny toczący się przede wszystkim w korze nerki, w której ogniskowe, ograniczone zakażenie prowadzi do martwicy i powstania nacieku zapalnego. Szczepem patogennym jest na ogół gron-Itowiec złocisty (Staphylococcuss aureus). który przedostaje się do nerki drogą krwionośną, np. z ropnego ogniska na skórze. Czyrak po zropieniu może przebić się poza nerkę do torebki tłuszczowej, kielicha lub miedniczki nerkowej. Czasami może dojść do samowyleczenia na skutek resorpcji nacieku zapalnego i zwłóknienia ogniska.

10.6.2.    Objawy kliniczne

O istnieniu czyraka gromadnego nerki świadczy wystąpienie wysokiej gorączki oraz bólu w okolicy lędźwiowej. Na ogół wynik badania ogólnego moczu jest prawidłowy.

10.6.3. Leczenie

Hospitalizacja i celowana antybiotykoterapia (antybiotyki i chinoliny o szerokim zakresie działania) powinno być leczeniem z wyboru czyraka gromadnego nerki.

Jeżeli postępowanie takie nie daje spodziewanych rezultatów, leczenie powinno polegać na wykonaniu odpowiedniego drenażu (naciek mógł ulec zropieniu), najlepiej w wyniku nakłucia przezskómego, oraz dalszej, zwykle długotrwałej antybiotykoterapii.

10.7. Ropień nerki i ropień okotonerkowy 10.7.1. Etiologia

Ropieli nerki powstaje na drodze krwionośnej lub jako powikłanie odmiedniczko-wego zapalenia nerek. Ropień okołonerkowy rozwija się na skutek pęknięcia ropnia nerki do przestrzeni okołonerkowej. Jeżeli powstaje na drodze wstępującej, szczepem patogennym są pałeczki okrężnicy (Escherichia coli) lub pałeczki odmieńca U'rolni.i mirabilt.i). Gronkowiec złocisty (Siaphylococcus aureus) jest najczęstszą przyczyną ropnia nerki powstałego na drodze krwiopochodnej, z ogniska zapalnego na skórze. Często stwierdza się go u narkomanów stosujących środki dożylne. Je-