2

IV obiboku, cóż ty sobie Zabieraj się stąd! A jak nie przyniesiesz™ Irołków. zamknę cię w ciemnej komórce! - j groziła macocha.    -

Cóż biedna Kasia miała począć? Opatuliła Mę chustką i płacząc ruszyła w góry. A dzień był r jHardzo mroźny. Zaspy śnieżne sięgały fl^Basa, nigdzie ani ścieżki. Długo bładnł^^J /^P^śród drzew, dokuczał jej głód i cnj^MI i Nagle ujrzała na szczycie góry ogiemUf* ¹ ■^Ostatkiem sil pobiegła w tamtym kierunku. ^ *Wokół ogniska leżało dwanaście pni, a na każdyn z nich siedział mężczyzna. Pierwszy, najstarszy, foyl siwy, zgarbiony i trzymał łaskę, a ostatni był ludzo piękny i młody. Wszyscy milcząc patrzyliJ IB'wijące się płomienie. Kasia najpierw się jf] Trzetazilą. lecz po chwili zdobyła się na JTŚ M Od-wagęrpó^eszła bliżej i powiedziała: J/k .1