2

2 -

"I*,

W £v?iązku z tyci należy podkreślić, że na tow.Kołakowskim, jako profesorze UW i kierowniku katedry spoczywają odpowiedzialne zadania w zakresie wychowywania młodzieży uniwersyteckiej. Zamiast wykorzystać swój autorytet w celu przeciwstawienia się zamętowi ideologicznemu i dezorientacji politycznej wśród części tej młodzieży, Xołakowski usiłował umodnić ją w przekonaniu, iż występując przeciw polityce partii, walczy o słuszną oprawę.

3.    Mimo przeprowadzonych przez Zespół rozmów, w toku których tow. L.Kołakowski zapewniał o swej lojalności wobec Partii, jak też o tym, że dokument przedstawiony sądowi był jedynie ekspertyzą sporządzoną na prośbę obrony i nie oznaczał solidaryzowania się ze stanowiskiem oskarżonych, w dniu 21.X.br. tow. Kołakowski wystąpił na zebraniu ZMS Wydziału Historii UW z programowym przemówieniem, świadczącym o kontynuacji i nasileniu dotychczasowej działalności, a także o nieszczerości jego poprzednich oświadczeń.

4.    Wystąpienie tow.Kołakowskiego na wspomnianym zebraniu dowodzi, iż zmierza on do pozyskania dla swojej platformy części zdezorientowanej młodzieży studenckiej. Posługując się demagogią i oszczerczymi sloganami na temat panujących w Polsce stosunków, Kołakowski usiłował zdyskredytować podstawowe założenia polityki Partii i jej praktyczną działalność.

Uderza zbieżność argumentacji tow.Kołakowskiego na temat rzekomo zawiedzionych nadziei społeczeństwa, stagnacji życia gospodarczego i kulturalnego oraz braku wolności demokratycznych -z trwającym od dłuższego czasu atakiem przeciw- Polsce Ludowej ze strony reakcji kościelnej i innych ośrodków wstecznictwa w kraju i za granicą.

5.    W toku swej działalności tow.Kołakowski wielokrotnie jaskrawo naruszał elementarne statutowe obowiązki członka Partii. Nie tylko nie bronił polityki Partii, lecz ją stale atakował. Należy zaznaczyć, że od wielu lat Kołakowski nie podejmował żadnych prób w kierunku przedstawienia swych odmiennych czy krytycznych poglądów w ramach Partii, co zapewniał mu Statut Partii.