318
Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki
Powierzchnia ils przekroju pierścienia ograniczonego obwodem o promieniu r i r‘ + dr wynosi 2nr'dr'. Wartość siły styczne; działające; na taki pierścień wyraża się wzorem:
dF,=ds-T = 2irr'-dr‘-G~a (40.13)
a moment te; siły wyrażeniem:
dM = dF,
(r'f c
■r =2Jt-a-G-—-—dr
(40.14)
Całkując wyrażenie (40. i 4) w granicach od zera do r, otrzymuje się wartość momentu siły działającej na powierzchnię przekroju poprzecznego drutu:
M = f2jr-a-G-~--dr‘ =^~JTf~'a (40.15)
Drugą zasadę Newtona (40.2) i (40.3) można dla tego przypadku zapisać w postaci:
1 , d1a n-G-r* " J e,‘ - 27 |
(40.16) | |
stąd: |
i Bilion/ |
(40.17) |
Mierząc okres T, można wyznaczyć wartość modułu sprężystości G ze wzoru:
| ...
G= g| p (40.18)
Zależność między modułem skręcenia a modułem sprężystości wynika z zależności (40.17) i jest następująca:
D=-JJ~ (40.19)
40.2. Opis układu pomiarowego
Obiektem badań jest pręt o długości / i średnicy 2r, którego górny koniec jest sztywno zamocowany, drugi dolny jest poddawany działaniu sił skręcających (rys. 40.3).
W dolnej części pręta zamocowane jest ramię o długości 2d, na którego końcach znajdują się dwa stanowiska do zamocowania walców wykonanych z różnych materiałów i posiadających różne masy. Odchylony w płaszczyźnie poziomej układ
Ćwiczenie 40
319
wykonuje drgania torsyjne. Taki układ jesl jednym z przykładów wahadła fizycznego i nosi nazwę wahadła torsyjnego. jak dla każdego wahadła fizycznego, jego okres zależy od jego momentu bezwładności (wzór (40.4)).
Ze wzoru (40.4) wynika, że dla wyznaczenia modułu skręcenia, a następnie modułu sprężystości wystarczy zmierzyć okres drgań wahadła i wyznaczyć jego moment bezwładności. Jednak bezpośrednie wyznaczenie momentu bezwładności jest trudne. Trudność tę można ominąć w następujący sposób: zmierzyć najpierw okres drgań T0 wahadła nieobciążonego o pewnym nieznanym momencie bezwładności a następnie zmierzyć okres T drgań wahadła obciążonego dodatkowym ciałem o kształcie pozwalającym analitycznie obliczyć jego moment bezwładności /. Zapisując wzór (40.4) dla obydwu wymienionych przypadków, otrzymuje się:
Proste przekształcenia pozwalają wyeliminować z tych dwóch równań wielkość l0 i otrzymać wyrażenie dla modułu skręcenia D:
Bp#p||r (40.20)
Po podstawieniu wyrażenia (40.20) do zależności (40.19) otrzymuje się wyrażenie dla modułu sprężystości:
(40.21)
W przypadku, gdy na konstrukcję wahadła nałożone są symetrycznie dwa walce o jednakowej masie m, to przy założeniu, że ramię wahadła d jest znacznie większe niż wymiary walców, zmiana momentu bezwładności jesl równa:
(40.22)
J = 2-m-d2