Jeżeli pacjent nie ukończył 16 lat lub jest nieprzytomny bądź niezdolny do zrozumienia znaczenia informacji, lekarz udziela informacji przedstawicielowi ustawowemu. W razie braku przedstawiciela ustawowego lub gdy porozumienie się z nim jest niemożliwe lekarz udziela informacji opiekunowi faktycznemu pacjenta.
Opiekunem faktycznym jiest osoba sprawująca stałą opiekę (bez obowiązku ustawowego) nad pacjentem, który ze względu na wiek, stan zdrowia albo swój stan psychiczny takiej opieki wymaga.
Pacjentowi, który nie ukończył 16 lat, lekarz udziela informacji w zakresie i formie potrzebnej do prawidłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego i wysłuchuje jego zdania.
W wyjątkowych sytuacjach, jeżeli rokowanie iest niepomyślne dla pacjenta, lekarz może ograniczyć informację o stanie zdrowia i o rokowaniu, ze względu na dobro pacjenta.
W takich przypadkach lekarz przekazuje informacje przedstawicielowi ustawowemu pacjenta lub osobie upoważnionej przez pacjenta.
Jednak nawet w takim przypadku lekarz ma obowiązek udzielić pacjentowi informacji, jeśli pacjent ich zażąda.
Rzetelna informacja jest podstawą wyrażenia przez pacjenta zgody na postępowanie lecznicze.
Prawo do informacji obejmuje także dostęp do informacji o prawach pacjenta. Zapewnienie pacjentom dostępu do informacji o przysługujących im prawach należy do obowiązków kierownika zakładu opieki zdrowotnej.
Podstawa prawna:
- art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 1991 r. Nr 91, doz. 408 z DÓźn. zm.l