6 (192)

14

3,89 cm = 0,195 tga -0,195 a » 11°15'

8. Kierunek linii rozciągłości wyznaczamy, rysując prostą prostopadłą do kierunku upadu, czyli odcinka W_ - C.

METODA C0TA3G253ÓW

Konstrukcje wykonano na rysunku 1.2c następująco:

1. Otwór Wj łączy się z otworami ^¥II ^{1 W}III'

2. Mierzy się na planie wielkości 1₁ i 1₂: 1₁ - 720 m, 1₂ = 415 m,

3.    Oblicza się wartości

ctgos, -    " T§§ ■ ⁶»°

CtgOŁ, ” E§ “    ■ ⁵»¹⁸⁷

4.    Przyjmując

2,0 o 1 cm

stąd

ctgcej = 3 cm ctgo^ - 2,59 cm

5.    Wartości ctg oc^ i ctga₂ odmierza się od punktu Wj na odpowiednich odcinkach, otrzymując punkty A i B.

6.    Łącząc punkt A i B, otrzymujemy odcinek A-B wyznaczający kierunek rozciągłości.

7.    Z punktu Wj wyznaczamy prostopadłą do kierunku rozciągłości A-B, otrzymując kierunek upadu - odcinek Wj - C.

8.    Wielkość odcinka W_T - C mierzona na mapie jest miarą kąta upadu

Wj-C o 2,48 cm

2,48 cm - 4,96

4,96 * ctga a . 11°25'

/

METODA MODUŁÓW

Konstrukcję wykonano na rysunku 1,2d następująco:

1. Otwór Wj łączy się z otworami *11 ¹ W_TTj oraz analogicznie jak w metodzie tangensów lub cotangensów oblicza wartości kątów pozornych (ctgo;-|, ctgOg, lub tgctj, tgccg). W przykładzie wyznaczono: ctgct, - 6,0,