s6

14

3,89 ca « 0,195 tga » 0,195 a * 11°15^#

8. Kierunek linii rozciągłości wyznaczamy, rysując prostą prostopadłą do kierunku upadu,.czyli odcinka - C.

METODA C0TA2G2S3<5w

Konstrukcje wykonano na rysunku 1.2c następująco:

1.    Otwór Wj łączy się    z otworami    i

2.    Mierzy się na planie    wielkości    1^ i 1₂:    1^    «    720    m,    l_g = 415 m,

3- Oblicza się wartości

ctgos, - ^    =    6,0

^ctga2 * h| * ^{a    5}»¹⁸⁷

4. Przyjmując 2,0 o 1 cm

stąd

ctgc&j * 3 cm ctgo^ « 2,59 cm

5® Wartości ctg _i ctgccg odmierza się od punktu W- na odpowiednich odcinkach, otrzymując punkty A i B*

6„ Łącząc punkt A i B, otrzymujemy odcinak A-B wyznaczający kierunek rozciągłości,

7o Z punktu Wj wyznaczamy prostopadłą do kierunku resz ciągłości A-B, otrzymując kierunek upadu - odcinek VT.~ - C,

8. Wielkość odcinka Wj - C mierzona na mapie jest miarą kąta upadu

Wj-C a 2,48 cm

2,4S cm « 4,96

4,96 « ctgcc oz » 11⁰25*

METODA MODUŁÓW

V '

Konstrukcję wykonano na rysunku 1«2d następująco:

1. Otwór Wj łączy się z otworami W_TT i Wjjj oraz analogicznie jak w metodzie taagensów lub cotangensów oblicza wartości kątów pozornych (ctg<x<|» CtgO£,lub tgcfcj, tgo^). W przykładzie wyznaczono: ctgct, a 6,0,