6 (252)

X. Czyny niedozwolone. Delikty i odpowiedzialność jakby z deliktów. Odpowiedzialność subiektywna i na zasadzie ryzyka.

1. Pojęcie czynu niedozwolonego.

2.    Kradzież {furtum).

3.    Rabunek (napina ).

4.    Odpowiedzialność za bezprawne wyrządzenie szkody w cudzym majątku (damnam inuria datwn).

5.    Zniewaga (inhiria).

6.    Do his, metus, frcrus credit orum.

7.    „Jakby delikty”:

a/ ejfusitrn vel deiectum b/ positum aut suspensum

Podręcznik (dokładnie znać): nb. 309, 311,315-320, 322-323, 325, 328-329.

Podręcznik (przeczytać): nb. 310-314.

Lek tu rcr.

M. Kuryłowicz, Prawo i obyczaje w starożytnym Rzymie, Lublin 1994, s. 148-181.

T. Palmirski, Rzymskie korzenie regulacji prawnej zawartej w art. 433 k. c. W zakresie odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez wyrtucenie, wylanie lub spadniecie przedmiotu z pomieszczenia, Palestra R. 42, 1998, nr 5-6, s. 25-32.

XI. Umocnienie zobowiązań. Skutki niewykonania zobowiązania. Wygaśnięcie

zobowiązania.

I. Umocnienie zobowiązań:

a)    rzeczowe umocnienie zobowiązań;

b)    osobowe umocnienie zobowiązań.

2.    Skutki niewykonania zobowiązania:

a)    siła wyższa (vis maior) i przypadkowe zdarzenie (casus fortuitus);

b)    odpowiedzialność dłużnika za dolus oraz culpa lata i culpa levis;

c)    odpowiedzialność obiektywna - custodia;

d)    szkoda majątkowa i odszkodowanie.

3.    Zwłoka dłużnika i wierzyciela.

4.    Wygaśnięcie zobowiązania:

a)    wykonanie zobowiązania;

b)    zwolnienie z długu;

c)    novatio;

d)    zmiana podmiotów stosunku obligacyjnego

e)    confussio;

f)    śmierć stron;

g)    potrącenie.