Jgo co BAD£
Już z pobieżnego przeglądu definicji dyskursu wynika, że ludzie, którzy tego pojęcia tiży wają, mają tendencję bądź do jego postrzegania całościowego (pisze się nawet o dyskursie człowieczeństwa, dyskursie współczesności), bądź do wyróżniania w praktyce społecznej różnych dyskursów. Używają do tego kryteriów tematycznych lub wiążą dyskurs z osobami, grupami osób, sytuacjami społecznymi.
Można zatem uznać, że w praktyce społecznej mamy do czynienia z ogólnym dyskursem medialnym - zespołem sposobów celowego, nieprzypadkowego używania języka (Id komunikowania informacji, opinii, wartości, koncepcji, poglądów mediów na różne tema ty. Tak rozumiany dyskurs jest jednak zaledwie bardzo ogólnym pojęciem teoretycznym Czyżby wszystkie media komunikowały się z odbiorcami w taki sam sposób?
Można również pomyśleć o dyskursach medialnych na różne tematy: o zespól*-sposobów celowego, nieprzypadkowego używania języka do komunikowania informacji, opinii, poglądów mediów na jeden, określony temat (na przykład: dyskurs medialny na temat aborcji, dyskurs medialny na temat wejścia do Unii Europejskiej).
Wreszcie, można potraktować media jako jedną z możliwych społecznych przestrzeni, w których mogą się realizować dyskursy różnych ludzi czy grup społecznych na różne tematy. Wtedy mamy do czynienia nie tyle z dyskursem medialnym, ile z dyskursami w mediach. Rzecz jasna, oba zjawiska często się nakładają i przenikają.
W tej książce nie próbujemy podpowiedzieć czytelnikowi, jak analizować uogólniony dyskurs medialny. Nie pretendujemy nawet do odpowiedzi, czy coś takiego jak jeden dys kurs medialny w ogóle istnieje.
Uznajemy jednak, że możliwe jest zarówno odgraniczenie i reprezentatywne opisanie dyskursów medialnych na różne tematy, jak i wskazanie, w jaki sposób w mediach odbija się czy unaocznia funkcjonowanie różnych dyskursów, stanowiących treść komunikacji społecznej.
Staramy się więc podpowiedzieć początkującemu badaczowi, jakimi sposobami można analizować dyskursy medialne na temat zjawisk, wartości, idei, osób czy grup społecznych - i dyskursy w mediach różnych osób i grup społecznych, związane z różnymi tematami, zjawiskami, wartościami, ideami. Za każdym razem, gdy jest to niezbędne, staramy się odróżniać jedno od drugiego. Gdy natomiast nie pociąga to za sobą istotnych nieporozumień terminologicznych, używamy dla uproszczenia terminu dyskurs mediów.
tedla masowe są niez /ią jedno z głównych Jca, porządkują, hierai Zachowania komur solutnie bezinteresow pojedynczych ludzi).
Komunikacja odzw w stosunkach między jakie stoją za naszym < żenią co do tego, czy -w tym dajemy wolno! lub wręcz przeciwnie Taka dynamika f (językowych 1 pozajt społecznej - także v odbiorcami.
Dyskurs nie bierz się strony wiedzą o ś zatem uwarunkowań kretnej sytuacji korni Te uwarunkowani wania się za pośredn
/h/ckursu
• odkrywanie i danie środkó'
• odkrywanie i nomiczne, sp
• analizowanie równy dostęp twarzania i &
• odsłanianie r dialnych wyr własnej pozy - do narzucę hierarchii ws
• denaturaliza* „zdroworozs