24845

Z przeglądu Układu Okresowego wynika, że zdecydowana większość pierwiastków to metale. Wśród nich wyróżniamy pierwiastki bloku s (litowce i berylowce), pierwiastki bloku p (glinowce, cyna, ołów, bizmut, polon), pierwiastki przejściowe bloku d (skandowce, tytanowce, wanadowce, chromowce, żelazowce, platynowce, miedziowce, cynkowce) oraz pierwiastki wewnątrz przejściowe bloku f (lantanowce, aktynowce).

Metalami są również wszystkie pierwiastki o liczbach atomowych Z > 92, które otrzymano sztucznie. Dość dobrze poznano właściwości fizyczne i chemiczne aktynowców transuranowych: neptunu - Np93, plutonu - Pu₉4, ameryku - Am₉₅, kiuru -Cm_g6, bekerelu - Bk_g7, kalifornu - Cf_g8, einsteinu -Es_gg, fermu - Fm_]0o, mendelewu - Mdioi, nobelu -N0102 i lorensu - Lrio3. Stan wiedzy o pierwiastkach o liczbach atomowych Z > 103 (rutherford, dubn, seaborg, bohr, has, meitner) jest niewielki lub znikomy.

Niektóre metale występujące w przyrodzie w sposób naturalny (miedź, żelazo) odegrały olbrzymią rolę w kolejnych etapach rozwoju ludzkości (epoka brązu, epoka żelaza). W czasach starożytnych znano również cynk, rtęć, ołów, cynę, srebro i złoto.

Metale wykazują takie charakterystyczne cechy, jak połysk metaliczny w stanie litym, dobre przewodnictwo cieplne i elektryczne oraz zdolność do tworzenia stopów i związków o charakterze faz międzywęzłowych.