.sw Ć•» u wniii ru hunki)* r z t'Armii /*
.sw Ć•» u wniii ru hunki)* r z t'Armii /*
ath
= Kc m
gdzie m jest molarno.<cii|.
Molamość /wiązana jest ze stężeniem molowym zależnością
m
ł(XX) c p - c M,
Po uwzględnieniu, że c = ; otrzymujemy
UKX) II Kc
Al* = R-T-p - |T’m]
Po podstawieniu
• r _ HXK> |g kg''j ■ 2,5; 10* IN iir^OjM J (K-kg-muj'1]
ńT„ = 0.05301K)
oddzielnym doświadczeniu. są jednakowe. Odległość miedzy t li hiodumł I, I......
u <IS' rurki wynosiła 20 |cm|. Gdy do elektrod przyłoży sic Małe n.ipięt łi> U # J/łl IVI. granica barwna między roztworami przesunie się wciągu 5 |mm| .t l,U |l Kl| W kierunku antnly. Obliczyć ruchliwość i przewodnictwo molowe imiów MiiDj W badanym roztworze.
Uoz\vi;|znnic
Ruchliwość jonów obliczamy wg definicji
u » y:lm2V",s",|
Wartość występującej w nim prędkości wędrowania jonów ^.znajdziemy jako prędkość przesuwania się barwnej granicy między roztworami (w ruchu do anody barwne jony MnOj wchodzą na miejsce bezbarwnych jonów NOj), tj. jako iloraz przesunięcia x i czasu t. Natężenie pola E, przyjmiemy jako równe ilorazowi napięcia i odległości elektrod. Wobec jednakowych wartości oporu właściwego obu roztworów natężenie pola jest jednakowe w każdym przekroju; pewnym uproszczeniem jest przyjęcie spadku napięcia w roztworze jako równego napięciu przyłożonemu do elektrod Zaniedbujemy napięcie rozkładu elektrolitu (błąd ok.1%, 5 razy mniejszy od błędu wyznaczania przesunięcia).
Ruchliwość jonów MnOj obliczamy na podstawie wzoru
av 2LlL 1.9-10"2 • 20 • 10~2
Mn0« 53 E t • U “ 5 -60 -220