8S|
Ą
hgilirtea
tstrwg^
tfkkUi
Z drugie) strony niektóre kobiety nie zaczynają powtórnie miesiączkować przez wiele miesięcy, a nawet przez kilka lat, po powrocie do właściwej wagi. Jeśli osoby takie podda się szczegółowemu wywiadowi, wychodzi na jaw, źe stosowały one takie metody odchudzania się jak wyczerpujące ćwiczenia, prowokowanie wymiotów i nadużywanie leków przeczyszczających, W tych przypadkach zaburzenia miesiączkowania są prawie na pewno związane z odchudzaniem się.
Nie wszystkie jednak pacjentki, cierpiące z powodu braku miesiączki, przed znaczną utratą wagi lub po dożywieniu stosowały wyżej wymienione metody, możliwe więc jest również inne wyjaśnienie ich dolegliwości, którego obecnie niestety jeszcze nie znamy.
Maria jest atrakcyjną dziewczyną, najmłodszym dzieckiem emigrantów, którzy przybyli do Australii jeszcze przed jej urodzeniem. Gdy miała 14 lat, rok po wystąpieniu u niej pierwszej miesiączki, uświadomiła sobie, że członkowie jej rodziny są otyli, ona zaś nie chce być taka gruba. Jej waga mieściła się w granicach normy i wynosiła 47,5 kg (105 funtów, BMI 20,6; 100 proc. ABW), a ona sama była wyśmiewana w szkole jako „seksowna Włoszka". Kupiła więc w aptece kilka tabletek odchudzających, ale po pięciu dniach zrezygnowała z ich stosowania, gdyż „nie były dobre". Ponieważ jej przyjaciółki ze szkoły stosowały diety, ona również zdecydowała się na ten sposób. Zaplanowała nor-malnejedzenie jednego dnia, a głoctówkę następnego. Miała tendencję do przejadania się, kiedy nie głodowała,.więc w ciągu ko-łejnych dwóch miesięcy przytyła o 4 kg (9 ńirifówj. Słyszała o tym, źe, jeśli będzie przyjmować środki prztczyszczające^M-d na wadze, a ponieważ jej matka dawała tald^rodl^Bn-kom rodziny, gdy przez kilka dni nie wypróżniali Kbynra Rw-i „zezwolenia" na ich stosowanie dła schudnięcia. Zaczęła tak-ćwiczyć, poświęcając temu zajęciu 1 do 2 gody.. Rodzinie tłumaczyła, że przygotowuje się do s/kol-