56,57 (2)

ki z uszu, zawiązujemy chustkę i tak dalej. W czasie zabawy nie wolno ze sobą rozmawiać. Należy ją przerwać, jeśli po upływie ustalonego przed rozpoczęciem zabawy czasu, „niewidomemu" uczestnikowi nie uda się rozpoznać partnera, ponieważ w przeciwnym razie będzie to dla odgadującego zbyt obciążające, a inni zaczną się nudzić. Ewentualnie można rozpocząć zabawę jeszcze raz, tym razem jednak mniej zmieniamy w wyglądzie osoby, którą trzeba rozpoznać.

Czuły nos

Prowadzący przygotowuje 10 do 15 naczyń z różnymi „zapachami". Wszystkie naczynia muszą wyglądać jednakowo i powinny być przykryte kawałkami tektury z małymi otworkami, aby nie można było rozpoznać ich zawartości.

Teraz każdy uczestnik po kolei podchodzi do naczyń, wącha, co się w nich znajduje i zapisuje na kartce to, co rozpoznał. W naczynia te można włożyć na przykład pieprz, ser, płatki mydlane, kawę, perfumy, cukier waniliowy itd. Kiedy każdy już powącha wszystkie naczynia, otwieramy je i porównujemy ich zawartość z notatkami uczestników.

W grupach, składających się z mniejszych dzieci godne polecenia jest podawanie jednego naczynia wszystkim po kolei. Wówczas od razu rozmawiamy na temat właściwego rozwiązania.

Można przygotować również dwie jednakowe „puszki zapachowe", a wtedy zadanie uczestników polega na odnalezieniu tych właśnie puszek o jednakowych zapachach.

Bar soków

5 do 10 soków - albo innych napojów - wlewamy do jednakowych kubeczków i ustawiamy w szeregu.

Teraz każdy uczestnik po kolei próbuje soków z zawiązanymi oczyma, zawsze w takiej samej kolejności {brzegi kubeczków należy wytrzeć po każdym dziecku).

Do poszczególnych naczyń można wlać, oprócz soków o różnych smakach, również wodę, mleko, colę itd. Po spróbowaniu uczestnicy zapisują, jakie napoje rozpoznali. Następnie mogą dokładnie przyjrzeć się wszystkim napojom i porównać je ze swoimi notatkami.

Wiadomości dnia

Grupa stucha wspólnie wiadomości w radiu lub ogląda w telewizji. Następnie prowadzący wysyła wszystkich członków grupy za drzwi i woła ich pojedynczo do środka. Każdy odpowiada na 3 do 10 pytań, dotyczących wiadomości dnia, np.: Jak nazywał się pierwszy polityk, który został wymieniony w wiadomościach? Jaka informacja pochodziła ze Stanów Zjednoczonych? Jaka będzie jutro pogoda? Oczywiście wszystkim zadajemy jednakowe pytania. Ci uczestnicy, którzy odpowiedzą prawidłowo na większość z nich lub na wszystkie, są zwycięzcami.

Tego rodzaju zabawy sprawdzające wiedzę, można przeprowadzić również po zakończeniu czytania wiadomości, krótkich opowiadań, przepisów kulinarnych, instrukcji itd.

57