bezNazwy11 jpeg

czonymi w roku 1994 i w roku 1995, przedstawiono w tabeli 3.12 (indeksem 95 opatrzono rezultaty dla 1995 r., indeksem 94 - dla 1994 r.).

Analiza tych rezultatów pozwala stwierdzić, że dziesięć punktów wykazuje stabilność; uzyskane odchyłki we współrzędnych płaskich nie przekraczają ±3 mm, a średni błąd pojedynczego pomiaru wynosi ±1,5 mm. Odchyłki wysokości punktów są większe, niż otrzymane z innych doświadczeń; średni błąd wyznaczenia wysokości wynosi ±7 mm. Trzy punkty (K726, K729 i BA07) wykazują przemieszczenia poziome w granicach 13+21 mm w kierunku północnym i obniżenia w granicach 23+32 mm. Przemieszczenia te są całkowicie zgodne z położeniem tych punktów względem wyrobisk eksploatacyjnych kopalni, a także z wartościami osiadań, zaobserwowanych za pomocą niwelacji precyzyjnej. Świadczy to o dużych możliwościach technologii GPS przy obserwacjach deformacji powierzchni terenu.

Tab. 3.12.

Zestawienie różnic współrzędnych między pomiarami w 1994 r. i w 1995 r.

L.p.	Punkt	X95 - X94	y95 - y94	h95 - h94
		mm	mm	mm
1	S002	-i	-i	-12
2	S011	+3	0	-9
3	S284	-2	+1	-4
4	K726	+ 13	+1	-26
5	K729	+21	0	-23
6	BA07	+ 16	-4	-32
7	SYGN	-1	0	-3
8	002N	+ 1	-1	-4
9	KP05	0	-3	+6
10	R053	0	+2	+7
11	0091	0	+1	+5
12	PT35	0	+3	+7
13	U741	0	-2	+8

3.2.6. Wyznaczenie funkcji undulacji lokalnej ąuasigeoidy niwelacyjnej

W celu wyznaczenia wysokości punktów wykonano pomiar sieci, obejmujący całą siatkę „Mina”, linię obserwacyjną „Kościuszko” i fragmenty linii „Daniłowicz”, „Koper-

42