CCF20111014000

Scenariusz do badania operacyjnego rozumowania w zakresie ustalania stałości długości.

Pomoce do badań: 2 kawałki miękkiego drutu (w plastikowych „koszulkach"), każdy długości 30 cm; nożyczki do przecinania drutu.

Próba pierwsza

Dziecko siada naprzeciw badającego, który kładzie przed nim dwa druty i mówi: „Obejrzyj je, porównaj i powiedz, czy są tej samej długości. Jeśli nie, przytnę ten dłuższy". Należy tak długo przycinać druty, aż dziecko uzna, że są tej samej długości) >

Badający formuje z jednego drutu okrąg i kładzie go nad prostym kawałkiem drutu, a następnie pyta: „Powiedz mi, czy teraz ten (Wskazuje prosty) i ten (wskazuje okrągły) są tej samej długości, a może jeden jest większy, a drugi mniejszy. Powiedz, jak jest? Dlaczego tak uważasz?"

Próba druga

Badający prostuje druty, kładzie je obok dziecka i mówi: „Spójrz, czy druty'^Jsą tej samej długości?" Podobnie jak poprzednio, tak długo przycina, aż dziecko określi, że są tak samo długie.

Z jednego kawałka drutu badający formuje łamaną i kładzie ją nad kawałkiem prostego drutu, po czym pyta: „Jak myślisz, czy teraz ten (wskazuje na łamaną) i ten (wskazuje na prosty) jest tej samej długości? A może jeden jest dłuższy lub krótszy? Powiedz, jak jest? Dlaczego tak uważasz?"

Próba trzecia

Badający prostuje druty i kładzie je przed badanym, a potem pyta, czy są tej samej długości. Przecina je tak długo aż dziecko uzna, ze są tak samo długie. Następnie z jednego kawałka formuje na palcu spiralę i kładzie ją nad prostym kawałkiem drutu, a potem pyta: „Jak myślisz, czy teraz ten (wskazuje prosty) i ten (wskazuje na spiralę) są tej samej długości? A może jeden jest dłuższy, a drugi krótszy. Povdedz, jak jest? Dlaczego tak uważasz?"

Interpretacja wwników~ badań

Poziom rrzedoreracw-y - dziecko długo porównuje druty przed każdą próbą i wymaga aby ^;e przycięto. Potem konsekwentnie twierdzi, że dłuższy jest ten prosty