CCF20121114008

Reakcje charakterystyczne dla kwasów żółciowych

3. Próba Haya

Kwasy żółciowe obniżają napięcie powierzchniowe cieczy. W efekcie siarka lub talk w obecności żółci nie utrzymuje się na powierzchni, lecz szybko opada na dno.

Wykonanie oznaczenia

Odczynniki: żółć talk H₂0

Do dwóch probówek wlać po 5 ml wody. Do jednej z nich dodać kroplę żółci i dokładnie wymieszać. Do obu probówek wsypać na powierzchnię cieczy odrobinę talku. Nie mieszać! W probówce, w której znajdują się kwasy żółciowe talk szybko opada na dno, natomiast w probówce z wodą utrzymuje się na powierzchni.

4. Emulgujące działanie żółci

W obecności kwasów żółciowych następuje obniżenie napięcia powierzchniowego cieczy, w wyniki czego możliwe jest utworzenie emulsji.

Wykonanie oznaczenia

Odczynniki: żółć

oliwa lub olei H₂0

Do 2 probówek nalać po 5 ml wody i 5 kropli oliwy. Do jednej z nich dodać 3 krople żółci. Obie probówki silnie wstrząsnąć i odstawić. Po paru minutach w probówce z żółcią powstaje zawiesina tłuszczu, natomiast w probówce, w której żółci nie było widoczne jest wyraźne oddzielenie warstwy wody i oliwy.

5. Próba Pettenkofera

W środowisku silnie kwaśnym fruktoza tworzy 5-hydroksymetylenofurfural, który kondensuje z kwasami żółciowymi, tworząc barwne pochodne.

Wykonanie oznaczenia:

Odczynniki: żółć

fruktoza lub sacharoza H₂S04 stężony

Do 1 ml dwukrotnie rozcieńczonej żółci dodać kilka kryształków fruktozy lub sacharozy i po rozpuszczeniu cukru ostrożnie po ściankach probówki wlać około 1 ml stężonego kwasu siarkowego (VI). Na pograniczu obu warstw tworzy się czerwony pierścień.

41