kierujące organizacjami bardzo często nie dążą do maksymalizacji zysku, a do maksymalizacji przychodu. Jest to spowodowane faktem, że menedżer kierujący organizacją mającą większe obroty, czy też przychody, może liczyć na większą pensj ę, cieszy się większym prestiżem lub ma po prostu większą władzę, a co za tym idzie ma bardziej znaczącą pozycję w organizacji (czy też systemie władzy). Reasumując, przedstawiciel organizacji bardzo często nie maksymalizuje zysku, czyli funkcji celu organizacji, a maksymalizuje przychód, który przynosi mu większą osobistą użyteczność, czyli maksymalizuje własną funkcję celu.
John K. Galbraith stwierdził, że wynikiem tzw. rewolucji menedżerskiej jest wyodrębnienie techno struktury (grupa menedżerów wysokiego i średniego szczebla), która reprezentuje talent, inwencję, przedsiębiorczość oraz zdolność do podejmowania decyzji i ryzyka. Członkowie technostruktury mają tendencję do identyfikowania się z przedsiębiorstwem. Jeżeli identyfikują się z przedsiębiorstwem bardzo blisko, to wtedy będą postępować głównie w interesie organizacji, którą kierują a jeżeli nie, to będą przedkładać interes własny nad interes przedsiębiorstwa. W związku z powstaniem tej grupy utworzono również nowy system motywacyjny, który opiera się na: prestiżu, dobrej robocie i satysfakcji z wyników działalności.
d. W DUŻYCH, A NAWET ŚREDNICH PRZEDSIĘBIORSTWACH WYSTĘPUJE ROZPROSZENIE WŁASNOŚCI - WYSTĘPUJĄ RÓŻNICE W FUNKCJACH CELU, POSIADANYCH INFORMACJACH, ITD. Komentarz w tym punkcie jest zasadniczo zbieżny z komentarzem w punkcie c. Warto jedynie dodać, że w dużych firmach dochodzi często do autonomizacji poszczególnych działów, komórek, czy też innych jednostek organizacyjnych firmy, a to zjawisko, polegające na tym, że dany działa staje się „firmą w firmie” i działa w dużej mierze (jeżeli nie głównie) w swoim własnym interesie, uważane jest przez większość ekonomistów i fachowców z zarządzania za najbardziej szkodliwe zjawisko dla dobrego funkcjonowania firmy (organizacji).
3. ALTERNATYWNE MODELE PRZEDSIĘBIORSTWA (JAKO PRÓBY ODKRYCIA WNĘTRZA „CZARNEJ SKRZYNKI”)
Cechą charakterystyczną tych modeli jest to, że nie dąży się w nich bezpośrednio do stworzenia nowej, pełnej teorii przedsiębiorstwa i w związku z tym nie stanowią całościowego podejścia do jego zagadnień. Dotyczą one raczej wybranych aspektów rzeczywistych warunków i sposobów działania przedsiębiorstwa.
a. MENEDŻERSKA KONCEPCJA PRZEDSIĘBIORSTWA. Menedżerska koncepcja przedsiębiorstwa rozwinęła się w latach sześćdziesiątych. Opierała się ona na doświadczeniach przede wszystkim wielkich korporacji amerykańskich, o rozproszonej własności, zarządzanych
5