Byc kobieta65

utworzyły się. kiedy byl* poważnie chora i martwiła się. co będzie z Jej rodzina. Zauważył zmarszczki w kącikach oczu, które promieniowały miłością, ilekroć patrzyła na ich dziecko. W kącikach ust były malutkie zmarszczki, które pojawiły się, kiedy spoglądała na Jakieś zabawne zwierzą. Mówiła wtedy ze śmiechem: „Pan Bóg z pewnością ma poczucie humoru. Jeśli stworzył takiego komicznego zwierzaka". Im uważniej aią przyglądał, tym wiącej ogarniało go wspomnień z lat wspólnie spędzonych. Ta ukochana twarz była stenogram! m całej przeszłości.

Tak Jak każdy etap żyda, również okres, kiedy ustało miesiączkowanie, ma swój specjalny urok. „Ależ pani Jest ptąknal" — powiedział pewien młody człowiek do siwowłose) starsze) panu „A dlaczego nie mam być piękna? — spytała. — Ostatecznie mam zaledwie siedemdziesiąt trzy lata!"

Po pierwsze musimy zrozumieć, co aią dzieje z kobietą pod względem biologicznym. Produkcja żeńskiego hormonu, estrogenu, maleje, a hormonu macierzyńskiego, progesteronu, ustaje prawie całkowicie. Z drugiej strony, następuje wzrost wydzielania się innych hormonów płciowych, co prowadzi do zwiększonej wrażliwości seksualnej.

Okres ten następuje przeważnie około pięćdziesiątego roku życia. Na ogół kobiety — zapewne dwie trzecie — niczego nie spostrzegają, pozostałe w mniejszym czy więk-'szym stopniu cierpią na depresję, brak snu, bóle głowy i zmiany na skórze. Mają Inki w pamięci, a ich reakcje emocjonalne mogą być bardziej krańcowe niż dotychczas.

Wiele kobiet odczuwa często duże zmęczenie. Są trzy okresy życia, kiedy kobieta jest bardzo zmęczona: w okresie dojrzewania, podczas pierwszych trzech miesięcy ciąży i w okresie menopauzalnym.

Menopauza nie jest stratą i dlatego nie należy wpadać w depresję. „Wszystko jest tak samo jak było — powiedziała mi kiedyś moja znajoma — tylko przyjemniej, bo po kli-makteńtim nie ma miesiączki."

Do przeżyć, które mogą nabrać walorów, należy zaliczyć współżycie małżeńskie. Ustanie wydzielania pewnych hormonów nie ma nic wspólnego z pożądaniem seksualnym, które może być, jak to zostało powiedziane wyżej, bardziej intensywne. Wiele kobiet swój szczyt osiąga dopiero po

Oczywiście radość nie tylko z pożycia małżeńskiego, ale z życia w ogóle zależy w dużym stopniu od postawy kobiety wobec samej siebie w czasie i po menopauzie. Większość kobiet musi nad tym popracować. Najmniej jest teraz potrzebna kobiecie litość, a zwłaszcza litowanie się nad samą sobą. Potrzeba jej dużo humoru, pogody ducha, przyda się też zdolność żartowania nawet z samej siebie. Powinna wiedzieć, że właśnie w tym okresie może osiągnąć nie spotykaną dotąd stałość i trwałość, co pozwoli jej zawierzyć własnemu ciału, sile woli i uczuciom.

Ta praca nad swoją postawą oznacza, że kobieta nie pozwała sobie pofolgować, lecz „bierze się w garść". To znaczy, że ubiera się starannie i zachowuje dystans wobec siebie. Annę Morrow Lindbergh powiada w książce Gift from the Sen (Dar z morza): „Dopiero w średnim wieku, bo chyba nie wcześniej, można być całkowicie sobą! I cóż to będzie za cudowne uwolnienie!"'

Kobieta specjalnie powinna dbać teraz o swoją wagę. Zależy to od trzech czynników: budowy, odżywiania się i ćwiczeń fizycznych. Pokusa, by mniej się ruszać, a więcej jeść, jest teraz szczególnie duża. Codzienne pływanie i spacer będą dla niej znacznie lepsze niż połykanie hormonalnych tabletek.

Powinna jednak mieć na uwadze to, że się łatwiej męczy, więcej wypoczywać i dłużej spać, nawet Jeśli nadal pracuje. Musi zdać sobie sprawę, że przeżywa teraz jakby okres dojrzewania w odwrotnym kierunku, kiedy to ma do dyspozycji tylko dwie trzecie swojej zwykłej energii. W walce oomiędzy ochoczym duchem htóry stawia sobie ambitne