DSC00211

jukowania jednej stłukł wyrobu I wynosi 30 zł, a 50 2ł z wyprodukowania jednej sztuki wyrobu 2. Dyrekcja firmy Oko Arialu boi dękookurenejt (nm-żjjłajćeny) i /usianawusłęcozrabł.gdy spadnie zysk jednostkowy z produk I cji któregoś / wyrobów. Chyba tnebabędzie ograniczyć-ciągle w pofoni za maksymalnym zyskiem firmy - jego dzienną produkcją! A gdyby się jj«niq«yć koszty i zwiększyć aysk jednostkowy? Wtedy tneba będzie chyba zwiększyć dzienną produkcję. Czy będą lo słuszne pommęcia? Spróbujmy

[uęnad tym zastanowić.

Optymalnym rozwiązaniem rozważanego problemu była produkcja [dwóch wyrobów I i sześciu wyrobów 2- Spróbujmy określić - dla każdego współczynnika funkcji celu- przedział takich wartości, dla których rozwiąza-łaje optymalne nie ulegnie zmianie.

_J Analizę wrażliwości problemu firmy Oko Mata przedstawiono na rysun-Iku 7.4. Z wykresu wynika, że dopóki prosta maksymalnego zysku /.mijdujc się w obszarze pomiędzy prostymi A i B (w zacienlowanym obszarze). dopóty |tozwi3zanteoptymalttebędziewpunkcie(2;6). Wynika tuz faktu, że w takich Uwunkach wierzchołek (2; 6) zawsze pozostaje wierzchołkiem o najwyższej kości zyskali

Obrót prostej maksymalnego zysku odwrotnie do kienmku wskazówek pgani spowoduje. że współczynnik kierunkowy tej prostej wzrośnie Ody postą maksymalnego zysku obrócimy przeciwnie do kierunku wskazówek zegara tak, że pokryje się ona z prostą B. to rozwiązań*) optymalne będą wyznać /.iły wszystkie punkty leżące między punktem (0; 6) i (2; 6) aa proMg B. pbriicajtjc dalej;(co odpowiada sytuacji* w której wyrób I przynosi tfnty. anie łyski) iHtwodujemy. że punkt (2; 6) przestąje wyznaczać rozwiązanie Optyraal* ke. Tok więc współczynnik kierunkowy prostej B wyznacza górną granice dla 'wpółczynnika kierunkowego prostej maksyinalttegn Piku.

(My proatg maknyinalnego zysku obrócimy if ndhr a kuumktam,Wika-ńwek zegara (współczynnik kieninkowy proatej bfduc się zumtjszafi u pokryje Atf * A. to optymalne rozwiązania będą wyznaczać wszystkie »kty    ^A,,,,vd/> punkiein(2; bn(4.J) Dalszy obrót prostej

loowow^P*^ncrw'^w,*^^tt,'^a optymalnego; rak więc współczynnik kierom V eaiW ^{A    il<,ln}^ ognite dla