DSC01062

’ _e ta<stu, „by król Polski wyraźnie] uczuł jego milośó Jbra.erskk* uczucia”. Tekst ten brzmiał, jak następuje:

y postttPoWiono następnie, by stosunek między Naj. Królem :ę. puiaki i Mistrzem Pruskim i jego Zakonem .w tej formie i spo-_yjb;c pozostał, w jakie! Istniał i był przestrzegany po zawarciu j^mju wiw/nego od roku pańskiego 14.37, za czasów' szczęśli-. *ej pamięci Fryderyka cesarza ojca naszego i Nsj. Pana. króla &?jraiemi, i że my nie przeszkodzimy i -nic odciągniemy f Mistrz* Pruskiego i jego Zakonu od ztożw.lu przysięgi, którą r 'fiaicn jest jego Majestatowi i królestwu Polskiemu i którą i jr.przednicy jego, mistrzowie, składali i ani rady, ani pomocy ;    .'«au ole udzielimy na szkodę 1 uszczerbek jego Majestatu

I J :<rólćstvva jego. A takie co się ryczy miast Gdańska 4 Elbląga,

I które dotąd banicjami i innymi środkami szkodliwymi dla I praw Najdostojniejszego Króla i Królestwa Polskiego były obciążane, my od tej pory te miasta od tych banicji uwełnia-V my, orzekamy, że są wełnę i o tym powiadomimy sąd kamery | naszej cesarskiej naszymi listami. I rozkażemy, aby te miasta, wspomnianych banicji uwolnione, zaniechał i w przyszłości I w jakiejkolwiek sprawie i na czy;ąkolwiek instancję, nigdy F odważy] się okładać banicją albo jakimkolwiek sposobem r zaczepiać i nie pozwolimy żadnego sądu przeciw tym miastom : :ra podobnym od sądu kamory naszej cesarskiej urządzać I i czynić ^m,

Był to więc całkowity odwrót od realizowanej od ćwierćwiecza linii politycznej Maksymiliana w sprawie I pruskie;. Trzeba sobie uzmysłowić, ile daremnych l akcji dyplomatycznych, poselstw, interwencji listownych, rokowań na zjazdach podjęła w minionym okresie Polska w celu uzyskania tego rezultatu, by dojść I do wniosku, że cena, którą zapłacono za ustępstwa cesarza w Wiedniu, nie była zbyt wygórowana. Obec-