DSC04142

wyznacza prędkość suszenia określoną wzorem:

(2.525)

Czynniki wpływające na przebieg suszenia są bardzo różnorodne. Wymienić należy właściwości materiału, jego postać, stopień rozdrobnienia, grubość warstwy, sposób wiązania wody itp., jak również stan powietrza. Parametrów kinetycznych suszenia nie da się więc obliczyć, trzeba je doświadczalnie wyznaczyć. Sporządza się w tym celu wykres wilgotności bezwzględnej materiału W_t od czasu suszenia t. Wykres taki pokazany jest przykładowo na rys. 2.105. Na podstawie tego rysunku określa się prędkość suszenia, posługując się tangensem kąta nachylenia krzywej, a. Wartość tangensa, a tym samym prędkości suszenia, może zmieniać się z czasem. Wyróżnia się dwa okresy suszenia: I — szybki oraz II — powolny. Na ten sam wykres nakłada się jeszcze zmiany temperatury materiału (rys. 2.105 'M linia przerywana).

A

m

ar

1 okres

11 okres

Rys. 2.105. Krzywe zmian wilgotności bezwzględnej materiału (-) oraz jego temperatury (—)

w zależności od czasu suszenia

Górny odcinek krzywej suszenia ABK wykazuje przeważnie przebieg prostoliniowy, przy dość znacznym spadku wilgotności materiału suszonego. Na odcinku AB podnosi się temperatura materiału, osiągając w punkcie B temperaturę mokrego termometru. Odparowanie wody z materiału w temperaturze mokrego termometru || = trwa dotąd aż osiągnięta zostanie tzw. wilgotność krytyczna W_ikn co następuje w punkcie K_y w którym kończy się I, a rozpoczyna II okres suszenia.

Okres II kończy się w punkcie C, gdy wilgotność materiału osiągnie wilgotność równowagową W_ar. Dalej suszenie ustaje, gdyż <5 £j (_p i zgodnie z równaniem (2.501) zanika siła napędowa wnikania ciepła do materiału suszonego. W praktyce jednak nie czeka się aż do osiągnięcia wilgotności równowagowej W„_t lecz zadowala nieco większą zawartością wilgoci na wylocie .z suszarki, W_m2*

201