a ładunek zebrany przez elektrody jest wprost proporcjonalny do energii straconej przez cząstkę alfa. Gdy grubość warstwy półprzewodnika jest większa od zasięgu cząstki alfa i cała jej energia jest zaabsorbowana w liczniku wtedy ładunek zebrany przez elektrodę jest wprost proporcjonalny do energii cząstki alfa.
2. Zasilacz wysokiego napięcia.
Źródłem stałego napięcia potrzebnego do zasilania licznika jest zasilacz wysokiego napięcia. Jest to urządzenie wytwarzające stałe napięcie ujemne lub dodatnie o wysokości regulowanej w zakresie od -1000V do -H000V. Licznik powinien być zasilony napięciem około -200V. Uwaga: Podczas włączania i wyłączania licznika półprzewodnikowego wysokie napięcie można podnosić lub obniżać bardzo wolno z prędkością około 100V na minutę.
3. Wzmacniacz ładunkowy
Prąd płynący w warstwie zaporowej jest bardzo mały. W związku z tym aby zaobserwować impuls elektryczny świadczący o przejściu cząstki alfa należy go wzmocnić we wzmacniaczy ładunkowym, który na wyjściu podaje impuls napięciowy proporcjonalny do ilości ładunku wytworzonego w warstwie półprzewodnika.
4. Wzmacniacz liniowy.
Wzmacniacz i ewentualnie inne układy elektroniczne np. analizator amplitudy impulsów, znajdują się w kasecie CAMAC. Urządzenia te pracują, gdy kaseta przyłączona jest do sieci elektrycznej.
Wzmacniacz służy do zwiększenia amplitudy impulsu napięciowego i nadania impulsowi odpowiedniego kształtu. Z licznika wychodzą impulsy ujemne (jak ładunek elektronu) o amplitudzie rzędu -0. IV. Wzmacniacz zamienia je na impulsy dodatnie i wzmacnia do amplitudy około +5V. Wzmocnienie wzmacniacza można regulować w sposób ciągły i skokowy. Amplituda impulsów wychodzących ze wzmacniacza nie powinna przekroczyć +10V.