DSC12

SARAMA I PANAJE.

io. jo8.

PANAJE:

i. Czego szukając, pizyszła tu Sarama? Droga jest długa, prowadzi w oddalę,

Cóż za poselstwo? Pocóż ten niepokój? Jakżeś przebyła wody oceanu?

SARAMA:

2.    Przychodzą, jako Indry wysłanniczka, Pragnąc, Panaje, waszych wielkich skarbów, Przez bojaźń, abym go nie przeskoczyła, Morze pomogło przebyć mi swe wody !

PANAJE:

3.    Cóż to za Indra? Powiedz, jak wygląda Ten, co cię posłał z daleka, Saramo,

Niechaj tu przyjdzie, zawrzemy z nim przyjaźń, Pastuchem naszych krów go uczynimy!

SARAMA:

4.    Ten, czyim gońcem przybyłam z daleka, ^ Wiedzcie — on szkodzi, jemu nic nie szkodzi,

s s s i 11 > 11 n

m

Najgłębsze wody jego nie zatopią. Będziecie leżeć, zabici przez Indrę!

PANAJE:

5. Oto są krowy, których chcesz, Saramo, Na krańcach niebios latają, o piękna, Któż ci je odda, Saramo, bez walki? —

A oręż ostry, który posiadamy!

SARAMA:

6. Nie ranią słowa wasze, o Panaje!

Choćby nie bały się strzał wasze ciała, Choć droga do was byłaby najcięższa, Nie ulituje się on, Brihaspati!

PANAJE:

7. Ten skarb, Saramo, jest w skałach ukryty, Pełno tam koni, krów i różnych bogactw, Stróżowie pilni, Panaje go strzegą,

Puste tu miejsce, przybyłaś napróżno!

SARAMA:

8. Wieszcze tu przyjdą, somą odurzeni, Angirasowie, Ajasje, Nawagwy,

Oni podzielą stado między siebie,

Wy wasze słowa z powrotem żygniecie!

PANAJE:

9. Tyś tu, zapewne, przyszła, o Saramo, Przez bogów siłę i moc zniewolona, —

73