fotografowanie architektury

mężna uzyskać zmr!cj'Z?Jąc ctwór przesłony. Pcd !y_;a WlałrJ^^R! widzenia opracowana została powyższa tabela naświetleń.    '"tej

Oczywiście, gdy fotigralować będziemy budynek w jego ±yve«J^B chomym środowisku. musimy również brać pod uwagę konieczność -J wanla odpowiednio krótkich migawek.    '^,aH^

Jeżeli robimy zdjęcie ze statywu 1 jeżeli na pianie nie ma ruehorfH przedmiotów możemy naświetlać przez kilka sekund czy nawet i3’⁹| Ody zależy nam bardzo na dobrym technicznie zdjęciu wnętrza mu*3 fotografować ze statywu. 7. ręki można robić zupełnie niezłe zdj«9 lecz konieczność mniejszych naświetleń, a zntern szerszego otwarcia r^jSi słony, powoduje zmniejszenie się głęhi ostrości. Oczywiście, .-r.Dżem^H dobierać temat zdjęcia, tak go komponować, ie głębia ostrości starczajucn. Lecz gdy chcielibyśmy być niezależni w wyborze motyM l Jego ujęcia, musielibyśmy uciec się da utycia statywu pozwtląj^H

l.i dłuższe naświetlenia, a co za tym idzie — na zmniejszenie otzflH przysłony.

Fotografując z ręki, zwłaszcza we wnętrzu, musimy stosować wys^H czułe emulsje, decydując się z konieczności na większe ziarno. FołoflJ fując ze statywu możemy stosować błony Fotopan F i wywoływać J«ji wywoływaczu drobnoziarnistym. Problem ziarna — odpada.

Wnętrze Jest wielokrotnie mniej oświetlone od przestrzeni otwarttl Zmniejszenie światła może być rozmaite w zależności od wielkości okien wnętrza, od jego usytuowania w stosunku do słońca oraz od jasności śdafl stropów 1 podłóg.    JM

Dla potrzeb fotoamatora wystarcza następująca. uproszczona informacjo dotycząca naświetleń we wnętrzach budynków:

Błona czułości 21—22 DIN (np. Fotopan s),

dzień słoneczny, jednak promienie słońca nie wpadają bezpośredni* do wnętrza,

wielkość okien przeciętna, typowa dla współczesnego budownictwa mieszkaniowego,

przedmiot fotografowany znajduje się w odległości od okna nie więknej niż półtora metra, w ostateczności 2 metry, przysłona 1:4. w ostateczności 1:5,6, czas naświetlania ‘/_M sek (lub V„ sek).

We wnętrzu na przedmiot pada przeciętnie 50 razy mniej światła nlł tego samego dnia na otwartej przestrzeni. Ponieważ zależy nam na glC^I ostrości, przymykamy przysłonę 1 naświetlamy odpowiednio dłużej, ocł wiście już ze statywu.

ń przy świetle dziennym naturalnym (słonecznym _ roi-eoymj we wnętrzu o przeciętnej wielkości okien

Jezutołcl 18 - »IN (np. Fotopan F),

(słoneczny

Stoaoj-my jedno * naświetleń przy otworze przysłony

ftadany pogody JBWaględnUmy w len »m .po*» to przy    n» wolnym

Robiąc zdjęcia architektoniczne musimy bardzo starannie interpretować barwy, tronsponujstc Je na wartości tonalne (walory).

| Emuhjc negatywowe nie odtwarzają prawidłowo tonalności fotografowanych barw. Aby więc otrzymać wynik zadowalający posługujemy się odpowiednio użytą emulsją 1 rozsądnie zastosowanymi filtrami.

Wszystkie wymienione wyżej filtry podzielimy na dwie grupy: grupę I filtry „ciepłe” (czerwone i pomarańczowe), grupę 11 — filtry „chłodne” (zielone i błękitne).

Z nic wymienionych do grupy pierwszej należą również filtry żółte, do drugiej filtry żólto-ziclone i oliwkowo-zielone. Filtrów tych nic polecamy z tego powodu, że przy stosowaniu współczesnych emulsji negatywowych dają one bardzo nikły, czasem nawet niedostrzegalny efekt-Emulsje ortopanchromatycznc w zasadzie dają poprawny rysunek to-Mwy barw. Jednnkże barwę zieleni roślinne) odtwarzają za ciemno. Aby Ją rozjaśnić stosujemy filtr nicbiesko-zielony, wymagający od dwu do | ^wTOkrotnego powiększenia naświetlenia. Ciemnoczerwone, purpurowe ^y mogą na emulsji ortopar.chromatyeznej wyjść za ciemno, ale bar-g*J-ynobrowe wychodzą poprawnie. To samo dotyczy barwy pomarań-I 5®**! i żółtej, z tym że pomarańczowa wychodzi często za Jasno. Błękity m. ^B!**° P^rz)^rclcmnione. aby otrzymać poprawną tonalr.ość stosujemy tr średniooranżowy. .

I aule ^{lr 0ran}*^ow-^{v 5iln!}^ rozjaśnia barwę pomarańczową. Filtr błękitny slo-■ e? do przyciemnienia barw ciepłych. Używamy go również Jeżeli

36

37