Skały magmowe są produktem zastygania magmy. Podstawowym składnikiem magmy jest stop krzemianowy (faza ciekła) z rozpuszczonymi w nim gazami i przegrzanymi roztworami (faza gazowa), często zawierający też zawieszone kryształy minerałów (faza stała). W przyrodzie znane są magmy o różnym składzie. Przyjmuje się, że pierwotną jest magma bazaltowa (gabrowa). W wyniku dyferencjacji (dyferencjacja - proces różnicowania się magmy) z magmy pierwotnej powstają pochodne produkty w postaci wszystkich pozostałych magm.
perydotyt piroksenit
bytów nit
labrador
andezyn
oligoklaz
ortokla
kwarc
albit
— | ||||||||||||
magma bazaltowa (gabrowa) |
-N -✓ |
magma diorytowa |
'—Tś.- i——- |
magma granitowa |
=5 |
resztki po mag mowę | ||||||
1 |
oliwin -> piroksen -► augit | ► hombłenda
► błotyt
W zależności od warunków powstawania, skały magmowe można podzielić najogólniej na 3 grupy:
• skały głębinowe (plutoniczne) - krystalizują na dużych głębokościach w skorupie ziemskiej w warunkach powolnego spadku temperatury i pod wysokim ciśnieniem. Poszczególne minerały są dobrze wykształcone i najczęściej widoczne makroskopowo.
• skały wylewne (wulkaniczne) - powstają przez zakrzepnięcie szybko ochładzającej się lawy na powierzchni Ziemi, (lawa - magma wydobywająca się na powierzchnię Ziemi podczas erupcji wulkanicznych). W wyniku bardzo gwałtownego oziębienia i zastygnięcia, powstaje jednolita, szklista masa, w której nie można wyróżnić żadnych składników mineralnych. Przy nieco powolniejszym stygnięciu pojawiają się w szkliwie wulkanicznym składniki mineralne w postaci kryształów widocznych nieraz gołym okiem.
Częstym produktem wybuchów eksplozywnych są również materiały okruchowe - skały piroklastyczne, zaliczane zwykle do skał osadowych.
• skały żyłowe - tworzą się w warunkach pośrednich, z krystalizacji magmy lub wodnych roztworów pomagmowych w szczelinach skalnych skał otaczających. Poszczególne minerały w tych skałach są wykrystalizowane w różnym stopniu, często osiągając duże rozmiary (np. w pegmatytach).
Chemizm (k waśń ość) skały
Kwaśność skały określamy w parciu o zawartość krzemionki SiOz w skale. Skały wykazujące nadmiar SiO? nazywamy kwaśnymi. Mają one zazwyczaj krzemionkę wykrystalizowaną w postaci kwarcu. Skały zasadowe i ultrazasadowe są ubogie w krzemionkę. W skałach tych kwarc nigdy nie jest obecny w czystej postaci.
Podział skał w oparciu o zawartość Si02 , wg Bolewskiego, Parachoniaka:
> 65% wagowych SiO? skały kwaśne
65-52 „ skały obojętne
52-40 „ skały zasadowe
<40 * skały ultrazasadowe
14