image 029

Parametry polaryzacyjne 29

stąd też eksperymentalne określanie impedancji wejściowej jest ciągle jedyną metodą.

Na zakończenie warto raz jeszcze przypomnieć, że w zakresie mikrofal ważne są nie tylko wartości, ale również standardy linii zasilających anteny. Z tego też powodu producenci anten podają w swoich katalogach zarówno wartość tej impedancji (zwykle 50 O) jak i standard linii oraz złącza (np. N lub SMA oraz wtyk lub gniazdo).

1.7 Parametry polaryzacyjne

Zagadnienia polaryzacyjne, będące niegdyś obiektem szczególnego zainteresowania techniki radarowej, stały się w ostatnich latach ważne również w przy opracowywaniu innych systemów telekomunikacyjnych. Ten wzrost zainteresowania wynika m.in. z coraz pełniejszego wykorzystania dostępnych pasm, a co za tym idzie koniecznością wykorzystania polaryzacji ortogonalnej do przesyłania sygnału.

Podstawowym parametrem, który charakteryzuje własności polaryzacyjne anteny, jest jej polaryzacja. W technice antenowej wyróżnia się zasadniczo dwa rodzaje polaryzacji:

•    polaryzację liniową,

•    polaryzację kołową.

Warto przypomnieć, że wyżej wymienione polaryzacje są szczególnym przypadkiem polaryzacji eliptycznej; polaryzacja liniowa dotyczy sytuacji, gdy jedna z półosi elipsy ma długość zredukowaną do zera, dla polaryzacji zaś kołowej obie półosie elipsy mają taką samą długość.

Mówimy, że antena charakteryzuje się polaryzacją liniową, jeśli wytwarza falę e-m spolaryzowaną liniowo. W praktyce stwierdzenie, że antena ma polaryzację liniową jest niewystarczające - należy również zdefiniować płaszczyznę, w której drga wektor pola elektrycznego. W katalogach firm najczęściej spotkamy następujące określenia:

•    polaryzacja liniowa pozioma (koniec wektora E porusza się w płaszczyźnie horyzontalnej),

•    polaryzacja liniowa pionowa (koniec wektora E porusza się w płaszczyźnie elewacyjnej).

Należy przy tym pamiętać, że omówione parametry dotyczą standardowego umieszczenia anteny; poprzez odpowiednie zorientowanie anteny o polaryzacji